..................................................................................
....................................
Μου είπε:''Παραείστε ανεκτικός, ή μάλλον δεν έχετε κανένα κριτήριο, όταν επιλέγετε τους φίλους και τις ερωμένες σας. Έχετε αποδεχτεί τη μετριότητα, θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι την προτιμάτε, αυτό οφείλεται είτε σε τεμπελιά είτε σε ματαιοδοξία''.
''Έχετε απολύτως δίκιο'', απάντησα.''Είμαι ματαιόδοξος. Είμαι τεμπέλης. Και, όπως μάλλον υπαινίσσεστε, μου αρέσει να νιώθω άρχοντας. Ποτέ δεν αισθανόμουν άνετα με τους ομοίους μου, παρότι, για να είμαστε ειλικρινείς, ανακάλυψα ότι είναι πιο σπάνιοι κι από το χιόνι στη Σικελία''.
''Μα τι φρικτή απώλεια χρόνου! Θα μπορούσατε να είστε ο λέων της Μπελγκρέιβια, ενώ εδώ είστε απλώς ένας βάτραχος σε ένα μικρό τέλμα στα περίχωρα της Γένοβας''.
''Τι να σας πω, πάντα υπέφερα από μια ανάγκη να αγαπήσω, που στο τέλος κατάντησε μια ανάγκη να αγαπηθώ. Κι αυτή η ανάγκη είναι πιο επίμονη από ένα καθαρά νοητικό κριτήριο. Βλέπω τα μειονεκτήματα των παλιών μου φιλενάδων, αλλά συνεχίζω να τις αγαπώ από συνήθεια. Οι έξυπνες γυναίκες συχνά είναι αδύνατες, ενώ εμένα μου αρέσουν καλοσχηματισμένες. Οι αδύνατες γυναίκες, αν είναι νέες, μου φέρνουν στο μυαλό τις πεθαμένες πεταλούδες, κι αν είναι γριές, τις αράχνες''.
''Ξέρετε τι το ακαταμάχητο βρίσκουν σ' εσάς οι γυναίκες; Όχι το φλογερό βλέμμα ή τη μελωδική φωνή, κι ούτε καν το διάσημο προφίλ σας ή τους πεισιθανάτιους στίχους σας, αλλά το εξής: το προφανές γεγονός ότι τις επιθυμείτε με ένταση''.
''Με ένταση; Αμφιβάλλω''.
''Θέλω να πω το εξής. Επιθυμούμε ακριβώς τα πράγματα που δεν έπρεπε να κατέχουμε, και όσο αποτραβιούνται και δε μπορούμε να τα πιάσουμε, τόσο πιο έντονα πασχίζουμε να τα φτάσουμε''.
''Οι γυναίκες ποτέ δεν αποτραβήχτηκαν ακριβώς'', σχολίασα απρόσεχτα.
Η λαίδη Μπλέσσινγκτον χαμογέλασε - ένα χαμόγελο κακόβουλο, χλευαστικό. ''Ακριβώς'', είπε. ''Πέφτουν μπροστά σας όπως τα πλακίδια του ντόμινο. Κι αυτό σας έχει οδηγήσει σε μιαν ακατάπαυστη, αχόρταγη αναζήτηση. Συνεχώς αναζητάτε τη φωτοστέφανη φιγούρα, την απόμακρη πριγκίπισσα, το μοντέλο πάσης τελειότητος που θα οδηγούσε την αναζήτησή σας στην γαλήνια κατάληξή της''.
''Θα έλεγα πως είναι μια πολύ γενναιόδωρη ερμηνεία της ασυδοσίας. Μια άλλη εξήγηση, εξίσου εύκολη, θα ήταν ότι βρήκα το όλον πολύ απολαυστικό''.
Με κοίταξε με πέτρινα μάτια. ''Κι έτσι είναι πάντα;''
''Είναι πάντα διασκεδαστικό να εξερευνάς ένα καινούριο και ωραίο σώμα, λαίδη Μπλέσσινγκτον''.
''Οι άντρες, αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι καλύτεροι από μπάσταρδα σκυλιά''.
''Ούτε καλύτεροι ούτε χειρότεροι''.
''Ο Αδάμ εξέπεσε γιατί τον έβαλε σε πειρασμό το φίδι''.
''Ήταν ο Αδάμ που έβαλε σε πειρασμό το φίδι. Το φίδι αγαπούσε τον Αδάμ και ανακάλυψε τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο μπορούσε επιτέλους να τον κάνει δικό του''.
''Εξακολουθείτε να πλατειάζετε με αδιόρθωτη ασέβεια'', είπε η κοντέσα, ''και στην πραγματικότητα δεν πιστεύετε ούτε στο ένα δέκατο απ' όσα λέτε. Για σας η συζήτηση είναι ένα πάρεργο, όπως το να παίζετε με μια κλωστή στα δαχτυλά σας, και όχι μια συνάντηση διανοιών ή μια αναζήτηση της αλήθειας. Δεν αισθάνεστε καμιά φορά την ανάγκη της αλήθειας, λόρδε Μπάυρον;''
''Από τώρα και στο εξής θα είμαι ειλικρινής μαζί σας'', είπα με φιλοφροσύνη. ''Από τα χείλη μου θα βγαίνει μόνον ο λόγος της αλήθειας''.
''Το θέμα είναι ότι δημιουργείτε ψευδείς εντυπώσεις. Ο κόσμος σας ακούει με προσοχή και νομίζει ότι πιστεύετε τα όσα λέτε''.
''Δεν έχει σημασία! Ας πιστεύουν ό,τι θέλουν. Όλες οι απόψεις είναι ίδιες. Η αλήθεια, λαίδη Μπλέσσινγκτον, όπως άλλωστε ίσως ήδη υποψιάζεστε, είναι ότι δεν έχω έναν συγκεκριμένο και προσδιορίσιμο χαρακτήρα. Είμαι τόσο ευμετάβλητος, ρευστός και εφήμερος, είμαι ένα τόσο τρελό μείγμα από το καλό και το ελεεινό, ώστε αμφιβάλλω αν ακόμα και μια ιδιοφυϊα είναι ικανή να περιγράψει τον πραγματικό μου χαρακτήρα''.
''Κι ωστόσο υπάρχουν ορισμένα στοιχεία...''
''Μόνο δύο'', τη διέκοψα βιαστικά. ''Η λατρεία για την ελευθερία και το μίσος για το ψέμα. Και κανένα από τα δύο, μπορώ να προσθέσω, δε μου εξασφάλισε ποτέ ούτε ένα φίλο''.
.................................................................
..............................................................
Μπάυρον,
Τα χειρόγραφα του Μεσολογγίου
25/5/2011