Ο Πύργος
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:
Τζωρτζ
Σίλβια
Μπιλ
Άνι
Αιχμάλωτη
1ος αγγελιοφόρος
2ος αγγελιοφόρος
Επαναστάτες (Τρεις ή περισσότεροι.)
(Θεατρικό - 2009: προτεινόμενο από τον συγγραφέα για την πρώτη γνωριμία με το έργο του.)
Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ επισκέπτεται την εποχή μας. Η αριστοκρατία του πλούτου, η σύγχρονη εξουσία (μέσα μαζικής ενημέρωσης;) σε ιδεολογικές εξάρσεις και ομολογίες. Άρωμα διαφθοράς. Ο ''νυν υπέρ πάντων αγών'' τους κουλτούρα καταστροφής. Ο λαός ως ιστορικό υποκείμενο θα χαλιναγωγήσει τον τυφλό ανταγωνισμό ή είναι μια εικονική πραγματικότητα, δεν υπάρχει;
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΤΥΠΩΣΗ Ή ΑΛΛΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΕΡΓΟ
1Η (ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ) ΠΡΑΞΗ
(Κρεβατοκάμαρα σε ιδιόκτητο Πύργο. Τοίχοι επενδυμένοι με ξύλο, σ’ αυτούς στολισμένες ασπίδες, δόρατα, οικόσημα και τεράστια πορτρέτα ‘‘επισήμων’’. Η διακόσμηση σε στιλ μπαρόκ, πολυτέλεια παντού. Ξυλόγλυπτα έπιπλα, αγάλματα πάνω σε βάσεις, αλαβάστρινα βάζα. Στο πίσω μέρος της σκηνής, ένας μεγάλος καθρέφτης. Αριστερά, όπως βλέπει το κοινό, και πίσω, ένα μεγάλο κρεβάτι που καλύπτεται από βαριές βελούδινες κουρτίνες. Δίπλα στο κρεβάτι βρίσκεται ένα κομό. Στο μέσο της σκηνής και λίγο δεξιά, δερματόδετος καναπές κι ένα ορθογώνιο τραπέζι με κηροπήγια. Γύρω απ’ το τραπέζι, καρέκλες. Το δάπεδο στρωμένο με μωσαϊκό. Μπροστά απ’ το κρεβάτι, μια τηλεόραση [πολλών ιντσών], οι θεατές βλέπουν την πίσω όψη της. Στο ταβάνι, ένας πολυέλαιος. Στην πίσω πλευρά του δωματίου, παράθυρο με κιγκλίδωμα [με ανοιχτές τις κουρτίνες]. Αριστερά, πόρτα που βγάζει σε άλλα διαμερίσματα του Πύργου. Στη δεξιά, πίσω γωνία της κάμαρας, τρία οβάλ μαρμάρινα σκαλιά που καταλήγουν σε μικρό αναβαθμισμένο πλατό. Εκεί, πόρτα που οδηγεί σε άλλο εσωτερικό δωμάτιο. Με τον κατάλληλο φωτισμό η συγκεκριμένη πόρτα όπως και ο πίσω τοίχος της κρεβατοκάμαρας [που ορίζει την πρόσθια πλευρά του μέσα δωματίου] γίνονται μισοδιάφανα ώστε να διακρίνονται θαμπά, σαν πίσω από ύφασμα, οι φιγούρες αυτών που βρίσκονται στο μέσα δωμάτιο. Μπαίνουν απ’ την αριστερή πόρτα ο Τζωρτζ Κέρι [δικαστής: ογδόντα χρονών] μαζί με τη γυναίκα του Σίλβια [σαράντα χρονών]. Επίσης οι φίλοι τους Μπιλ Άντερσον [βουλευτής: πενήντα χρονών] με τη γυναίκα του Άνι [πενήντα χρονών].)
ΤΖΩΡΤΖ Ελάτε! – Από `δω!
ΜΠΙΛ Εγώ αράζω κατευθείαν. (Πέφτει στον καναπέ.)
ΤΖΩΡΤΖ Λοιπόν, τι λέτε για όλα αυτά;!
ΜΠΙΛ Απαράμιλλου γούστου!
ΤΖΩΡΤΖ Έχω χρησιμοποιήσει τα καλύτερα υλικά του κόσμου.
ΣΙΛΒΙΑ Τα αγάλματα τα διάλεξα εγώ! Απ’ την Ελλάδα!
ΤΖΩΡΤΖ Σίλβια, σήμερα ήρθαμε για να γιορτάσουμε για την επιτυχία της κόρης μου, όχι για ν’ ακούσουμε εσένα!
ΣΙΛΒΙΑ Κόρη μου όχι;!
ΤΖΩΡΤΖ Τρόπος του λέγειν!... Σας καλέσαμε, αγαπητοί μου φίλοι, γνωρίζοντας ότι ο ένας θα παρακινεί τον άλλον στην απόλαυση που τόσο αγαπάμε όλοι μας!... Δε μπορώ να φανταστώ καλύτερους συμπαραστάτες από ανθρώπους που μοιράζονται τόσο ένθερμα τις ίδιες ιδέες με μένα!... Δε νομίζω όμως πως χρειάζεστε υποδείξεις για το πώς θα διαθέσετε το χρόνο σας. Στα συρτάρια θα βρείτε ό,τι χρειάζεστε… Η κοκαϊνη είναι άριστης ποιότητας.
ΑΝΙ Μα… δεν –;
ΤΖΩΡΤΖ (Κουνώντας αποδοκιμαστικά το δάχτυλό του.) Η αστυνομία δεν ψάχνει στο σπίτι ενός προέδρου Εφετών, χρυσή μου! – Σίλβια, ως οικοδέσποινα που είσαι, καλωσόρισε το φίλο μας τον Μπιλ!
ΣΙΛΒΙΑ Εδώ;!
ΤΖΩΡΤΖ Γιατί όχι; Ο επισκέπτης μας νομίζω δε θα έχει αντίρρηση!… Πως μπορεί άλλωστε ν’ αρνηθεί την πρότασή σου;!... Μα θ’ αδικούσα και την άλλη μου καλεσμένη αν έλεγα πως μ’ αφήνουν ασυγκίνητο τα θέλγητρά της!
ΑΝΙ Το παιχνίδι παίζεται δυο- δυο… Έτσι;!
ΤΖΩΡΤΖ Ας μην το προεξοφλήσουμε… Όμως, κανόνας πρώτος είναι ότι δε θ’ ανεχτώ ζήλειες μεταξύ μας!
ΑΝΙ Για ποιο λόγο;! Αφού γνωρίζω καλά τον άντρα μου.
ΤΖΩΡΤΖ Αφού είναι έτσι… (Στον Μπιλ.) Εγώ με τη γυναίκα σου λέμε να δούμε τον κήπο στην πίσω αυλή για να σας αφήσουμε μόνους. Μπορούμε να πάρουμε μάτι άλλωστε κι αργότερα!
(Ο Τζωρτζ κι η Άνι βγαίνουν απ’ την πόρτα αριστερά.)
ΣΙΛΒΙΑ Ξέρεις τι ποθώ τώρα;
ΜΠΙΛ Εμένα;!… Μπα!... Περισσότερο από μια μυρωμένη οδαλίσκη;
ΣΙΛΒΙΑ Η αντρική ματαιοδοξία να μπείτε σε κάθε ίνα του μυαλού μας –
ΜΠΙΛ Σ’ αυτό δεν έπεσες έξω! Μα άσ’ το για την ώρα, πες μου καλύτερα: τι θα κάνεις όταν δεχτείς το δώρο του άντρα σου; Θα φέρει, αλήθεια, μια πριγκίπισσα από τους φημισμένους κήπους των Ινδιών;
ΣΙΛΒΙΑ Ίσως τότε να μην αντέξω αν τη μοιραστώ μαζί σας!
ΜΠΙΛ Και θα μας στερήσεις τις κοινωφελείς της υπηρεσίες;
ΣΙΛΒΙΑ Προς το παρόν βλέπεις πως δεν αρνιέμαι τις δικές μου.
ΜΠΙΛ Αν δε σε έλεγχε ο Τζωρτζ θα τις φοβόμουν μάλλον αυτές σου τις υπηρεσίες!
ΣΙΛΒΙΑ Είμαι κτήμα του, είναι κακό που θέλουμε να είναι γνωστό προς όλους αυτό;
ΜΠΙΛ Όταν εσύ θες να κατακτήσεις όμως κάτι!... Γιατί όταν κάνω έρωτα μαζί σου νιώθω σαν ένα κενό, σαν να με κλέβεις;!
ΣΙΛΒΙΑ Θαυμάσιο κοπλιμέντο! Θαρρώ είναι ό,τι πρέπει για το βιογραφικό μου!
ΜΠΙΛ Το πιο επικίνδυνο με σας τους ηθοποιούς είναι ότι έχετε πάθη που τα αντιμετωπίζετε σχεδόν πάντα επαγγελματικά!… Πιστεύεις πως αυτό το γνώρισμα είναι κληρονομικό;
ΣΙΛΒΙΑ Αναφέρεσαι στην κόρη μου; Οι γυναίκες πετυχαίνουν πάντα το στόχο τους αφήνοντας τους άντρες να τις καθοδηγούν – μην το ξεχνάς!
ΜΠΙΛ Ξέροντας τα γούστα σου θα νιώσω περήφανος αν αισθανθείς το ελάχιστο καθώς θα σε οργώνω τώρα!
(Πέφτουν στο κρεβάτι. Καθώς ‘‘παλεύουν’’ τραβούν τις κουρτίνες του κρεβατιού. Ένας αλλόκοτος υπεριώδης φωτισμός διαποτίζει την κρεβατοκάμαρα. Πέφτει σκοτάδι. Αυτό θα διαλυθεί με τη σειρά του σε λίγο από ένα ωχρό φως που εκπέμπει η οθόνη της τηλεόρασης. Οι κουρτίνες του κρεβατιού έχουν ανοίξει. Ο Μπιλ φωτίζεται καθώς παρακολουθεί με ενδιαφέρον κάτι στην τηλεόραση [ακούγονται να βγαίνουν απ’ αυτήν αναστεναγμοί]. Φορά το παντελόνι του, γυμνός από τη μέση και πάνω. Η Σίλβια με το νυχτικό, αναμαλλιασμένη. Παραμερίζει τα σεντόνια με το ένα χέρι, το άλλο αναπαυμένο πάνω στο στήθος του Μπιλ. Το φως επανέρχεται εντελώς στο δωμάτιο. Μπαίνουν ο Τζωρτζ κι η Άνι απ’ αριστερά.)
ΤΖΩΡΤΖ Εμείς είδαμε τα άλογα στο χάνι για να μη σας διακόψουμε! Όμως, Μπιλ, η γυναίκα σου… τυπικότατη! (Κοιτά στην τηλεόραση.) Μα τι βλέπω; – Μπιλ, εσύ είσαι σε μια ηλικία που – Αυτά είναι για ν’ ανάβουν τα αίματα σ’ εμάς τους γεροντότερους!
ΜΠΙΛ Ησυχία!
ΣΙΛΒΙΑ Απολαμβάνει την ξεκούραση μετά από μια επικίνδυνη μάχη.
ΜΠΙΛ Δεν αποδοκίμασες τίποτα όταν έβλεπες πριν!
ΤΖΩΡΤΖ Η γυναίκα μου, Μπιλ, δεν έχει ξεκαθαρίσει εντελώς τα γούστα της! Οι ηθοποιοί παίζουν όλα τα είδη του ρεπερτορίου, οπότε είναι ανοιχτή, όπως φαντάζεσαι, και σ’ αυτό! (Στον Μπιλ.) Μα εσύ δεν υπερψήφισες στην προηγούμενη βουλή τον νόμο κατά των παιδοφίλων;!
ΜΠΙΛ (Αδιάφορα.) Εγώ;… Ναι;…
ΤΖΩΡΤΖ Για να δείξεις ότι είσαι βουλευτής μάλιστα με πυγμή επέμενες να ψηφιστεί σχέδιο νόμου όπου τα πρόσωπα των παιδοφίλων θα φιγουράρουν στα κανάλια για παραδειγματισμό!
ΜΠΙΛ Αλήθεια;
ΤΖΩΡΤΖ Μπιλ, αποβλακώθηκες τελείως;! Όμως για να δω κι εγώ – Μμμ!... Κι από πότε, για να `χουμε το καλό ερώτημα;
ΜΠΙΛ Περίπου από πέρυσι…
ΤΖΩΡΤΖ Καλά!... Είμαι ο τελευταίος που θα καταδίκαζα τα γούστα των άλλων – δεν είμαι αναμάρτητός!
ΜΠΙΛ Πάντα το κυρίως πιάτο όμως είναι άλλο… Μια καλοβαλμένη γυναίκα!... Βλέπεις πως δεν αρνήθηκα τη δικιά σου!
ΤΖΩΡΤΖ Έχει μια υποψία βίτσιου αυτή η προτίμησή σου για τη γυναίκα μου!
ΜΠΙΛ Ωριμάζει έκτακτα με τον καιρό!
ΤΖΩΡΤΖ Δεν της έλειψε ποτέ τίποτα που να θρέφει την ομορφιά της.
ΑΝΙ Οι άντρες είναι σαν τα παιδιά, τους αρέσει να παριστάνουν τους ήρωες αλλά πάντα γυρνούν στην αγκαλιά της γυναίκας τους σαν κυνηγημένοι! Το γνωρίζω καλά αυτό, γι’ αυτό δεν αρνήθηκα ποτέ να του κλείνω η ίδια τα επαγγελματικά του ραντεβού – όπως με τη Σίλβια!
ΤΖΩΡΤΖ Καθετί πρέπει να γίνεται στη βάση όλων των τύπων…
ΑΝΙ Πότε ήταν η πρώτη φορά; Δε θυμάμαι τώρα, να σας πω!... (Κοιτάζει τη Σίλβια μοχθηρά.)
ΜΠΙΛ Πριν επτά χρόνια, νομίζω –
ΤΖΩΡΤΖ Από τότε ο Μπιλ έδειξε αναμφισβήτητη ευγνωμοσύνη για την ευεργετική θεραπεία στην οποία υποβλήθηκε με τη βοήθεια της γυναίκας μου.
ΣΙΛΒΙΑ Θεραπεία ανανέωσης κυττάρων!
ΑΝΙ Σε δόσεις που καθόριζα πάντα εγώ!
ΤΖΩΡΤΖ Σίγουρα χρειάζεται κι ένας εποπτεύων γιατρός ώστε η θεραπεία να μην έχει παρενέργειες.
ΑΝΙ Δέχτηκα να υποβληθεί σ’ αυτή τη θεραπεία παρά τη ματαιοδοξία μου να τροφοδοτώ τον οργανισμό του αποκλειστικά, αφού έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι η αλλαγή περιβάλλοντος είναι απαραίτητη σ’ όλους μας!
ΣΙΛΒΙΑ Αρκεί, όταν όλα είναι γνωστά –
ΤΖΩΡΤΖ (Στον Μπιλ.) Ποτέ οι γυναίκες δε θα μοιραστούν το χιούμορ μας! Θεωρούν σημαντικό να προστατεύουν πάντα και λιγάκι την αξιοπρέπειά τους! (Στην Σίλβια.) Όμως, αγάπη μου, νομίζω πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μειώσει την αξία των θυσιών που έκανες για την κόρη μας – που η καλή τύχη μας έριξε στο δρόμο μας τον Μπιλ, ώστε αυτές οι θυσίες σε συνδυασμό με τη δική του βοήθεια να μην πάνε χαμένες!
ΣΙΛΒΙΑ Ποτέ δεν έκανα κάτι χωρίς τη δική σου παρότρυνση, όπως ξέρεις!
ΜΠΙΛ Ώστε ήταν σκηνοθετημένο;! Δεν το κατάλαβα – (Κλείνει την τηλεόραση βαριεστημένος.)
ΤΖΩΡΤΖ Η γυναίκα μου είναι ηθοποιός, Μπιλ! Την έχουν καθοδηγήσει πολλοί σκηνοθέτες αλλά δε φαίνεται η παρέμβασή τους όταν παίζει...
ΑΝΙ Εγώ απ’ τη μεριά μου σκηνοθετώ τον Μπιλ. Αν και παίζει όμως σε διάφορες σκηνές στο τέλος πάντα γυρνά στην πνευματική του μητέρα, και παραγωγό του… – και χορηγό του.
ΤΖΩΡΤΖ Πολύ πετυχημένη παρομοίωση! Αφού οι πολιτικοί είναι και ολίγον ηθοποιοί! Φαντάζομαι, Άνι, σαν γυναίκα, να σε συγκινούν οι θεατρικές επιδείξεις του Μπιλ όταν κατατροπώνει τους πολιτικούς του αντιπάλους.
ΑΝΙ Γίνεται να μην επικροτώ τις φιλοδοξίες του συζύγου μου;!
ΤΖΩΡΤΖ Αν δεν ήταν τόσο ικανός η κόρη μου δε θα είχε φτάσει εκεί που έφτασε. Αυτός μερίμνησε με την πολιτική του παρέμβαση να μπει στο καλύτερο ιδιωτικό Λύκειο κι ύστερα να τη δεχτούν στη Νομική Σχολή, μια σχολή που τη ζηλεύουν όλοι. Η χαρά μου είναι τεράστια καθώς αυτή ορκίστηκε χθες πρόεδρος του κακουργοδικείου… Μπιλ, της στάθηκες σαν αληθινός πατέρας – Σε ευγνωμονώ!
ΜΠΙΛ Μου ενέπνευσε τα μητρικά αισθήματα η Σίλβια!
ΣΙΛΒΙΑ Σκάσε επιτέλους!
ΑΝΙ Τη Βαλερί την περιμένει σπουδαία καριέρα… Δεν της λείπει κι η ομορφιά…
ΤΖΩΡΤΖ Τα αισθήματά σας για την κόρη μου το ξέρω πως είναι αμοιβαία! Γι’ αυτό επιφυλάσσομαι, Άνι, να σου εκφράσω κι εγώ τη θέρμη των αισθημάτων μου με το δικό μου τρόπο σε λίγο!
ΜΠΙΛ Κολακεία οσμίζομαι εδώ!...
ΑΝΙ Θα δούμε…
ΜΠΙΛ Τζωρτζ, όμως ούτε κατά διάνοια δε μπορούν να συγκριθούν αυτά που έκανες εσύ για μας με όσα σου προσφέραμε από τη μεριά μας… Αν δεν ήσουν εσύ τότε θα με είχε κατασπαράξει ο εισαγγελέας...
ΤΖΩΡΤΖ Κι οι πολιτικοί σου φίλοι μαζί!
ΜΠΙΛ Κι αυτοί! Εσύ μόνο με προστάτευσες και δε με βρήκαν τα βέλη τους. Από τότε η Άνι αισθάνεται ευγνωμοσύνη για τη συμπαράστασή σου αυτή!... Γι’ αυτό επιθυμεί, παρά τη συστολή της, να σου χαρίσει ένα δώρο!
ΤΖΩΡΤΖ Ένα δώρο από μια αγνή φίλη το βρίσκω συναρπαστικό!
ΜΠΙΛ Μόνο αν σου προσφέραμε κάτι πραγματικά ανώτερο θα μπορούσαμε ν’ αντισταθμίσουμε τις οφειλές μας προς το πρόσωπό σου… Τι πολυτιμότερο έχει όμως ένας άντρας;
ΤΖΩΡΤΖ Το παιδί του;
ΜΠΙΛ Όχι!... Μόλις λέγαμε… Τη γυναίκα του! Τι μπορεί να χαρίσει μεγαλύτερη ευχαρίστηση στον άλλον απ’ το να μοιραστείς κάτι πραγματικά δικό σου μαζί του;! Κάτι ολότελα δικό σου όπως η γυναίκα σου!
ΣΙΛΒΙΑ Λάθος απάντηση, Τζωρτζ!
ΜΠΙΛ – απ’ το να τον βάλεις στο σπίτι σου και να του την εμπιστευθείς ανεπιφύλακτα;! Όπως μου την εμπιστεύθηκες εσύ τόσα χρόνια θα ήταν λάθος μου να μην πράξω κι εγώ το ίδιο. (Η Άνι παριστάνει πως τοποθετεί κεριά στο κηροπήγιο.) Μα, Τζωρτζ, πως δεν το σκεφτήκαμε απ’ την αρχή αυτό;!
ΤΖΩΡΤΖ Ήσουν πιο ισχυρός τότε, δεν είχα το θάρρος να στο ζητήσω!
ΜΠΙΛ Μα τι ντροπαλός, θεέ μου!... Κακώς!... Κακώς!...
ΤΖΩΡΤΖ Ομολογώ, αλήθεια, ότι μ’ αρέσει η ανταλλαγή δώρων! Αν και το χρήμα μου μου δίνει τη δυνατότητα να έχω το καθετί, η αυθόρμητη προσφορά του άλλου έχει για μένα κάτι ανώτερο.
ΣΙΛΒΙΑ (Στην Άνι.) Νομίζουν πως είμαστε ιδιοκτησία τους!
ΑΝΙ Δεν αποφάσισα ακόμα…
ΜΠΙΛ Το γοργόν και χάριν έχει! Για ποιο λόγο να καθυστερούμε, Άνι;!
ΣΙΛΒΙΑ Μην ανησυχείς, γλυκιά μου! Θα σε διευκολύνω εγώ, αν θες, κλείνοντάς σου το ραντεβού!
ΤΖΩΡΤ Ως τότε μπορώ να περιμένω!... Ας επιβεβαιωθεί πρώτα αυτό λοιπόν!... Μα θ’ απολαύσετε σε λίγο και το δώρο που σας ετοιμάζω εγώ! – Ας τ’ αφήσουμε αυτά!… Μπιλ, τι έγινε μ’ αυτή τη θέση του στρατοδίκη στο κρατίδιο της Μιράντα που μου υποσχέθηκες;
ΜΠΙΛ Όλα εντάξει! Σύντομα θα έχω και νεότερα!
ΤΖΩΡΤΖ Οι στρατιωτικοί τι λένε που εγώ, ένας πρόεδρος πολιτικού δικαστηρίου –;
ΜΠΙΛ Τι σε ανησυχεί;!
ΤΖΩΡΤΖ Ότι τώρα τελευταία με τις ταραχές στη χώρα το `χουν πάρει πολύ πάνω τους!
ΜΠΙΛ Μπα, με την ανωμαλία που επικρατεί έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις σε στρατιωτικές ειδικότητες, οπότε υπάρχει θέση για όλους!
ΤΖΩΡΤΖ Το ξέρεις πόσο βασίζομαι σε σένα! Η ευκαιρία δεν προσφέρεται πάντα για να την περιφρονούμε ασυλλόγιστα – Όμως με πνίγει αυτή η ζέστη, νομίζω πως δεν την αντέχω! Θα κάνω ένα μπάνιο ωσότου – (Κοιτάζει την Άνι. Στη γυναίκα του.) Έλα να με τρίψεις! (Εκείνη σηκώνεται απρόθυμα. Βγαίνουν κι οι δυο ανεβαίνοντας τα σκαλάκια από δεξιά.)
ΑΝΙ Δε μ’ άρεσε ο τρόπος σου!
ΜΠΙΛ Γιατί;
ΑΝΙ Νομίζεις ότι μπορώ να πάω μ’ αυτό το ερείπιο;!
ΜΠΙΛ Όχι;!
ΑΝΙ Μου προξενεί μόνο αηδία!
ΜΠΙΛ Είναι αισθητικό το θέμα; Ομολογουμένως, ποτέ δεν κατάλαβα τα κριτήριά σας, εσάς των γυναικών, σχετικά με το άλλο φύλο!...
ΑΝΙ Σου φαίνονται ανάξια;
ΜΠΙΛ Δεν υποστηρίζω αυτό, όμως θα μπορούσες να τα προσαρμόζεις κάπως όταν πρόκειται για το συμφέρον μας!
ΑΝΙ Δεν ειν’ το δικό μου!
ΜΠΙΛ Θεωρείται διαφορετικό αυτό απ’ του άντρα σου;
ΑΝΙ Να το σκεφτώ… Νομίζω πως εσύ είχες μεγαλύτερο συμφέρον να πας μ’ αυτήν απ’ ότι εγώ μ’ εκείνον!
ΜΠΙΛ Έτσι;! Όμως σου θυμίζω προκαταβολικά ότι δεν ήρθαμε εδώ μόνο για να περάσουμε καλά, αγάπη μου!...
ΑΝΙ Εσύ το γλέντησες ήδη!
ΜΠΙΛ Το γλεντάω ακόμα καλύτερα όταν πάνε καλά οι δουλειές μου!
ΑΝΙ Πληρώθηκες κάτι απ’ αυτήν πάλι!...
ΜΠΙΛ Όχι αρκετά αν σκοπεύω να κερδίσω κάτι επιπλέον ακόμη!
ΑΝΙ Δε θα σ’ εμποδίσω καθόλου! Μα κι εσύ άφησέ με να κρατώ τη διάθεσή μου τουλάχιστον, όπως τη θέλω!
ΜΠΙΛ Τη διάθεσή σου… Και τι έχει τώρα αυτή;!
ΑΝΙ Τίποτα! Απλά είναι εκκεντρική! Νομίζεις πως έχει κάτι άλλο;
ΜΠΙΛ Άκουσέ, αγαπητή Άνι, θα σου υπενθυμίσω μόνο τη συμφωνία μας!… Μπορεί εσύ να έχεις τη δική σου περιουσία αλλά δε με διάλεξες μόνο γι’ αυτό νομίζω... Με σπρώχνεις επίμονα να γίνω πρόεδρος της κυβέρνησης, καλώς… το ξέρουμε! Γιατί όμως; – Εντάξει, κι αυτό το ξέρουμε! Γιατί ο Λούκουλος σπαταλούσε τα λεφτά του σε μέγαρα και πλούσια δείπνα; Για ν’ αποτελούν αυτά μια εκθαμβωτική εικόνα του πλούτου του! Εσύ δε θες να σε δείξω παντού; Αφού το χρήμα από μόνο του είναι ψυχρό, όμως εγώ είμαι η χρυσοστόλιστη βιτρίνα σου! Αφού είμαι το χρυσό άλογο της κούρσας, γι’ αυτό έχεις ποντάρει όλα τα λεφτά σου πάνω μου! Όταν έχω φτάσει ως εδώ με ρωτάς λοιπόν πως θα συνεχίσω; Όχι, κανείς δε σταματά πριν το τέρμα, ο δρόμος ως το τέρμα άλλωστε έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον! Δεν ταιριάζει καθόλου σ’ αυτό που κάνω να `μαι σχολαστικός! Κι εσύ πως μπορείς να θεωρείς αντιφατικό προς τους σκοπούς σου αυτό που μόνο εσύ έχεις προκαθορίσει ως το πλέον αναπόφευκτο βήμα;! Πίστεψέ με, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει απ’ την αρχή και δεν αναρωτιέμαι για την ορθότητά τους κάθε στιγμή! Το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι να καταπίνω με βουλιμία τα καύσιμα που μου χρειάζονται, όσα χρήματα περισσότερα μπορώ – μακάρι αυτά να φτάναν! – Χρειαζόμαστε δυστυχώς ακόμα περισσότερα και προπαντός χρειαζόμαστε κάποιον που να μας προστατεύει όταν προσπαθούμε να τα κερδίσουμε. Πως σου φαίνονται ως εδώ;! Εγώ λέω πως μόνο αν οι επόπτες των αγώνων κάνουν τα στραβά μάτια θα μπορέσω να τερματίσω ανενόχλητος και να πάψουμε ν’ ασχολούμαστε επιτέλους με την τήρηση τόσων γελοίων κανόνων για μια ολόκληρη ζωή!... Οι παπάδες γιατί είναι οι πιο αμαρτωλοί; Γιατί έχουν το θεό να τους διαγράφει τις αμαρτίες. Έτσι κι εγώ για να κερδίσω τα επιπλέον χρήματα που μου χρειάζονται έχω τον Τζωρτζ που με αθωώνει μπροστά σ’ όσους με υποψιάζονται. Η έρευνα των λογαριασμών μου στην Ελβετία, των βιβλίων μου στην εταιρία από την επιτροπή του οικονομικού εγκλήματος, ή η έρευνα του εισαγγελέα για την επένδυση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων όταν ήμουν πρόεδρος σ’ αυτά απέβησαν άκαρπες εξαιτίας του Τζωρτζ! Μήπως αυτό δεν αξίζει τίποτα; Κι αν είναι ανάξιο το αντικείμενο που σε καλώ να γοητεύσεις πρέπει να παραδεχτείς πως δεν είναι ανάξια τα κέρδη που κρύβονται πίσω απ’ αυτό, Άνι!
ΑΝΙ Πάψε! Τα έχω καταλάβει πολύ καλά!
ΤΖΩΡΤΖ Πότε επικαλέστηκα τη βοήθειά σου άλλωστε άσκοπα;! –Απεναντίας, ενεργούσα μόνος μου χωρίς να σε μπλέκω! Μα δεν τα κατάφερα αρκετά καλά ως τώρα ώστε να φαντάζεσαι πως έχω σωστή κρίση; Ή κι αν έμαθες κάτι καθυστερημένα στο τέλος, όταν το έμαθες, δεν ήταν αυτό κοινή μας επιτυχία; Το ξέρεις πολύ καλά πως κολακεύονται οι άντρες από μια γυναικεία κατάκτηση, Άνι! Μακάρι να μπορούσα να `μουν ειλικρινά γυναίκα… ανεξάρτητα μάλιστα απ’ την ηλικία…
ΑΝΙ Μπα, τι έχει η ηλικία μου;
ΜΠΙΛ Δεν το λέω για κακό, αντιθέτως για να το τονίσω ίσα- ίσα το λέω!... Αφού η φύση έδωσε όλα τα όπλα της σε σας, αυτά που μας κάνουν και σερνόμαστε από πίσω σας σαν σκύλοι – τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;!
ΑΝΙ Αν και θαυμάζω τον μεγάλο ρήτορα που θα εκτοπίσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, πάψε να λογαριάζεσαι έτσι μαζί μου! Το είχα αποφασίσει κι εγώ, εντάξει!… Περισσότερο μ’ ενοχλεί τι σκέφτεται αυτή!
ΜΠΙΛ Ξέχνα την! Αν σου πω μόνο πόσο αδιάφορη του είναι δε θα σου φανεί καθόλου δύσκολο!
ΑΝΙ Δεν τη χώνεψα ποτέ! Ιδιαίτερα όταν μεγαλοπιάνεται!
ΜΠΙΛ Θα σου πω τότε τι της ξεφουρνίζει με κάθε ευκαιρία, στις κουβέντες του όταν είναι μεθυσμένος, για να γελάσεις περισσότερο μαζί της.
ΑΝΙ Δηλαδή;
ΜΠΙΛ Να! Το ευφυολόγημα που χρησιμοποιεί συχνά είναι ότι ο ρόλος που θα της ταίριαζε περισσότερο είναι της Θεοδώρας πριν γίνει αυτοκράτειρα!...
ΑΝΙ Έτσι;… – χα!...
ΜΠΙΛ Καταλαβαίνεις όμως το γιατί; Θα σε διαφωτίσω αμέσως. Γιατί ο Κρόνος σκότωνε τα παιδιά του; Γιατί σου παίρνουν τα δικαιώματά σου! Απ’ τη στιγμή που γέννησε παιδί μαζί του ήταν αναπόφευκτο η κόρη της να καταπιεί την αγάπη του άντρα της.
ΑΝΙ Έτσι;!…
ΜΠΙΛ Γιατί νομίζεις δε σου ζήτησα ποτέ παιδί εγώ;! Για να μην καταστρέψει τη σχέση μας.
ΑΝΙ Σ’ αυτό συμφωνούμε...
ΜΠΙΛ Θα σε ερεθίσω περισσότερο όμως εξηγώντας σου τι ακριβώς έχεις να κερδίσεις εσύ… Σαν ανταμοιβή γι’ αυτήν τη μικρή σου υπηρεσία θα πρέπει να σου χαρίσω ότι έχει και δεν έχει αυτός!...
ΑΝΙ Δηλαδή;! – Εξηγήσου!…
ΜΠΙΛ Καλύτερα μια άλλη ώρα.
ΑΝΙ Η ώρα είναι η κατάλληλη!
ΜΠΙΛ Καλά! Μόνο αυτό τότε: Τον Τζωρτζ, ξέρεις, τον έχω ξεζουμίσει στα οκτώ χρόνια της γνωριμίας μας. Νομίζεις πως τρέφω μεγαλύτερη συμπάθεια γι’ αυτήν για να μην της κάνω το ίδιο; Μην ξεχνάς πως κατέχει μυστικά δικά μου, που δε θα `θελα, εξαιτίας του άντρα της!
ΑΝΙ Μια λέξη ακόμα –
ΜΠΙΛ Μπαίνοντας στο κρεβάτι της είναι σαν να μπαίνεις στα δικαιώματά της! Θες να σου φάει αυτή η τρελή τα λεφτά;! Ασ’ την να νομίζει ότι σε κατέχει ενώ είναι μόνο υποχείριό σου! – Να καμώνεται ότι ξέρει τη ζωή μέσα απ’ το θέατρο!
ΑΝΙ Μμμ!...
ΜΠΙΛ Αν δε θες να το κάνεις για μένα καν’ το, σε τελική ανάλυση, για σένα, Άνι! – Το ξέρω πως η ιδιοσυγκρασία σου επιζητά προκλήσεις και ως εκ τούτου δε θα παραλείψεις όλα αυτά να τα σκεφτείς.
ΑΝΙ Δεν έχεις άδικο… – Ώστε… – του αρέσω του κτήνους! Τότε εμένα δε μπορεί να μ’ αρέσει αυτός, θα μ’ αρέσουν άλλα, δικά μου…
ΜΠΙΛ Τώρα θαρρώ έγινες αράχνη που υφαίνει τον ιστό της...
ΑΝΙ Ο καθένας περνά καλά με το δικό του τρόπο. Σίγουρα όμως είναι πιο ερεθιστικό όταν έχεις ένα κίνητρο…
ΜΠΙΛ Σ’ αφήνω τότε.
(Δεν τον προσέχει καθώς κοιτάζεται στον καθρέφτη. Αυτός βγαίνει από την πόρτα αριστερά. Η Άνι ανάβει τσιγάρο και περιμένει. Περιμένει σαν ένα ραντεβού της αλλά χωρίς ανυπομονησία. Το υπεριώδες φως λούζει ξανά την κρεβατοκάμαρα. Μπαίνει απ’ αριστερά ο Τζωρτζ φορώντας μια ρόμπα.)
ΤΖΩΡΤΖ Να `μαι κι εγώ, Άνι! – Όπως υποσχέθηκα!...
ΑΝΙ Άργησες!…
(Αυτός προχωρά ψαχουλευτά προς το κρεβάτι. Εκείνη τον τραβά πάνω της. Κλείνουν τις κουρτίνες του κρεβατιού. Σκοτάδι στην κάμαρα, θα κρατήσει για λίγο, θα το διαλύσει ξανά το ωχρό φως απ’ την οθόνη της τηλεόρασης. Ακούγεται απ’ τη συσκευή μια κραυγή αντρική, όχι πολύ δυνατή, κάπως αλλόκοτη. Ύστερα αλλεπάλληλα χτυπήματα κι άλλες αντρικές φωνές, η μια πάνω στην άλλη, σε σύγχυση. Σιγά- σιγά ο φωτισμός στην κρεβατοκάμαρα επανέρχεται στην αρχική του ένταση. Οι κουρτίνες του κρεβατιού ανοιχτές τώρα. Ο Τζωρτζ παρακολουθεί τηλεόραση φορώντας τη ρόμπα του. Η Άνι δίπλα του αναμαλλιασμένη, με το νυχτικό της. Μπαίνουν από δεξιά ο Μπιλ κι η γυναίκα του δικαστή.)
ΜΠΙΛ (Στη Σίλβια.) Τώρα κατάλαβα πως επικοινωνούν οι αίθουσες! Εντυπωσιακός ο Πύργος σας!
ΣΙΛΒΙΑ Κι είναι όλος δικός μου!
ΜΠΙΛ Αν ο άντρας σου φυσικά πρώτα –
ΤΖΩΡΤΖ Τι μουρμουράτε εκεί εσείς οι δύο;! Δε πιστεύω να με προδίδεις, Μπιλ! Αυτά είναι θέματα δικά μου και της γυναίκας μου…
ΜΠΙΛ Ξέρεις πως δεν ανακατεύομαι στα οικογενειακά σας περισσότερο απ’ όσο μου το επιτρέπετε –
ΣΙΛΒΙΑ (Στον Τζωρτζ.) Τα βασανιστήρια βλέπεις πάλι;!
ΤΖΩΡΤΖ Κάποιο πρόβλημα;! (Στους άλλους.) Η Άνι τα βρίσκει πολύ σκληρά. Κάποτε όμως ήταν διασκέδαση που την επέλεγαν αποκλειστικά αυτοκράτορες!
ΜΠΙΛ Απ’ τις φυλακές της Μιράντα ειν’;!
ΤΖΩΡΤΖ Ακριβώς! Φρόντισε να με στείλεις εκεί, Μπιλ, και θα τα βλέπω ζωντανά τότε αντί γι’ αυτό που κάνω τώρα!
ΜΠΙΛ Θα μπορείς να τα σκηνοθετείς κιόλας!... Θέλω όμως κι εγώ να δω – η κυβέρνηση δε μπορεί να είναι ανίδεη για ό,τι κυκλοφορεί!
ΤΖΩΡΤΖ Είναι ήδη γνωστά δυστυχώς... Έχουν αποτελέσει υλικό ενημέρωσης για όλους… Εγώ σχεδόν τα βαρέθηκα… (Χτυπά η πόρτα αριστερά.) Ναι!... (Εμφανίζεται ένας αγγελιοφόρος.) Εσύ;! – Καλά! Πέρνα!... Κυρίες και κύριοι, κάτι που θα μας ανανεώσει κάπως... Σας παρουσιάζω έναν ανεκτίμητο θησαυρό, δικής μου ανακάλυψης – τι σας υποσχέθηκα νωρίτερα; – Το ωραιότερο μαργαριτάρι της Ανατολής! (Ο αγγελιοφόρος βάζει μέσα μια ψηλή μελαχρινή καλλονή, εκπάγλου ομορφιάς. Έχει ριγμένη πάνω της μια παραδοσιακή, ανατολίτικη κελεμπία. Μαλλιά πυκνά, ολόμαυρα, χυτά στους ώμους. Στο δέρμα της γυαλίζουν έλαια, τα χείλη της πιο σκούρα απ’ το συνηθισμένο, τα μάτια της μαγνητίζουν. Λυγερόκορμη, αισθησιακή, νευρώδης. Τα πόδια της ξυπόλητα. Στ’ αυτιά της έχει περασμένους κρίκους και στους καρπούς της βραχιόλια. Όλοι την θαυμάζουν εκστατικά.) Λοιπόν, τι λέτε;! Βασιλική φοράδα! Δέσ’ τε την πως αστράφτει!
ΜΠΙΛ Την νοίκιασες για όσο θα είμαστε εδώ;
ΤΖΩΡΤΖ Την αγόρασα! Είναι όλη δική μας για να ικανοποιήσει οποιαδήποτε επιθυμία μας!
(Όση ώρα θα μιλούν η Σίλβια θα περιεργάζεται την αιχμάλωτη εντυπωσιασμένη.)
ΜΠΙΛ Και που τη βρήκες;
ΤΖΩΡΤΖ Την άρπαξα μες απ’ τις φυλακές! Είναι δικαίωμά μας να δρέπουμε τα καλύτερα άνθη για την ευχαρίστησή μας!
ΑΝΙ Και στη φυλακή πως –;!
ΤΖΩΡΤΖ Μου είναι αδιάφορο! Σημασία έχει ότι εγώ την είδα πρώτος, παραμέρισα το χώμα που την κάλυπτε κι ανακάλυψα από κάτω ένα πραγματικό διαμάντι! Όπως παίρνουμε τους καλύτερους θησαυρούς απ’ τα μουσεία τους έτσι θεώρησα δικαίωμά μου να την κλέψω κι αυτή για λογαριασμό μου!
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 1 Σας ενημερώνω ότι έχει περάσει όλες τις ιατρικές εξετάσεις –
ΣΙΛΒΙΑ Αγγλικά μιλάει καθόλου;!
ΤΖΩΡΤΖ (Στον αγγελιοφόρο.) Νομίζω μου είπες ότι έχει ζήσει στη Δύση – συνεπώς ναι! Πως βρέθηκε εκεί απ’ το σπίτι της θα μου πείτε – Μάλλον θα απαίτησαν οι γονείς της να γυρίσει στη χώρα της για να παντρευτεί… Δε νομίζω βέβαια να την ενδιέφερε ένας άξεστος άντρας του λαού της… Πιθανότατα έγιναν στη χώρα της μαζικές συλλήψεις και γι’ αυτό, καταλαβαίνετε –
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 1 Αν μου επιτρέπετε… Από πότε είσαστε εδώ; Συγνώμη που διακόπτω...
ΤΖΩΡΤΖ Από το πρωί.
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 1 Ξέρετε τίποτα νεότερα;!
ΤΖΩΡΤΖ Έχω αναθέσει σε κάποιον να έρθει να μ’ ενημερώσει. Όμως για να μη μ’ ενοχλούν δεν έχω αφήσει ανοιχτά τα τηλέφωνα –
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 1 Τότε θα σας ενημερώσω εγώ! Πραγματοποιήθηκε σήμερα μεγάλη παλλαϊκή απεργία, με περίπου δέκα εκατομμύρια κόσμο. Ύστερα διαδήλωσαν στους δρόμους, έκαναν κάτι περίεργο, κρατούσαν κουτάλια που τα χτυπούσαν πάνω σε μεταλλικά σκεύη.
ΤΖΩΡΤΖ Θέλουν να μας τρομάξουν μήπως με τους κρότους;!
ΜΠΙΛ Ας δούμε τι συμβαίνει στην τηλεόραση! – Ή μήπως καλύτερα να μιλήσω με τους συναδέλφους μου στη βουλή;!
ΤΖΩΡΤΖ Ξέχνα το! Έχουμε διακοπές! Άλλωστε είμαστε ασφαλείς εδώ! Αν χρειαστεί για κάποιο λόγο να φύγουμε, το αεροδρόμιο είναι κοντά! (Στον αγγελιοφόρο.) Φύγε εσύ! Δε σε χρειαζόμαστε άλλο! (Στους φιλοξενούμενούς του.) Ο λαός κατά διαστήματα είναι ανήσυχός! Σαν μια γυναίκα που έχει περίοδό. – Ύστερα ηρεμεί.
ΑΝΙ Όλοι οι άνθρωποι όταν ερεθιστούν φέρουν ένα επικίνδυνο φορτίο!
ΤΖΩΡΤΖ Θα ηρεμήσουν σίγουρα – Όπως κι εσύ αν μ’ ακούσεις! – (Στην Άνι.) Έχω έναν έμπιστο πράκτορα μες στην οργάνωση των επαναστατών που θα έρθει να μας ενημερώσει σε λίγο ξεκάθαρα. (Σ’ όλους.) Μην ανησυχείτε για το λαό! Σκυλί που γαβγίζει δε δαγκώνει! Ακόμα τους απασχολεί τους ανόητους αν θα χρησιμοποιήσουν βία, να φανταστείτε, εναντίον μας!
ΑΝΙ Τους ενόχλησε η αύξηση της τιμής του πετρελαίου κι ότι το γάλα μοιράζεται με δελτία.
ΤΖΩΡΤΖ Δε μ’ ενδιαφέρει κανένας τους! Ας σκάσουν αν θέλουν! – Και με την άδεια μου! Μόνο μη μπουν στον Πύργο μου και διαταράξουν την ησυχία μου γιατί τότε θα με δουν λυσσασμένο!
ΜΠΙΛ Ο αγαθός Θεός άφησε τους πρωτόπλαστους ν’ αλωνίζουν στον Παράδεισο αρκεί να μην κόψουν τον απαγορευμένο καρπό… έτσι δεν είναι;!
ΤΖΩΡΤΖ Ο απαγορευμένος καρπός είναι να σηκώσεις τα όπλα κατά του Θεού!
ΜΠΙΛ Ναι, κι όταν αυτοί το έκαναν τότε ο θεός έγινε φριχτός, εκδικητικός, τους εξεδίωξε απ’ τον Παράδεισο!...
ΤΖΩΡΤΖ Ένα σκυλί αν δε σε υπακούει καλύτερα δείρε το για να νιώσει ποιος είναι τ’ αφεντικό! Ο στρατός μας πάντως είναι έτοιμος να τους επιτεθεί. Νομίζω ο Μπιλ μπορεί να σας διαβεβαιώσει γι’ αυτό.
ΜΠΙΛ Φαντάζομαι, Τζωρτζ, πως σκέφτεσαι ενδόμυχα να μας χαρίσουν μια τέτοια αφορμή! Ο Τζωρτζ πάντα έχει μια ειδική προτίμηση για τις βίαιες μεθόδους. Γι’ αυτό προσπαθεί να κρατιέται σε φόρμα βλέποντας τ’ αγαπημένα του προγράμματα! (Δείχνει προς τη μεριά της τηλεόρασης.) Δες τε το μάτι του, πως γυάλισε! –
ΤΖΩΡΤΖ Δε θα το αρνηθώ, εντάξει! Πιστεύω πως η προτίμηση αυτή προσφέρει μια λεπτή ηδονή. Από μικρός είχα αυτήν την κλίση, θυμάμαι μ’ άρεσε να σκοτώνω διάφορα ζωύφια… Ίσως επειδή τα φοβόμουν… Χρειάζομαι όμως μια θέση εξουσίας για να ικανοποιώ αυτήν την ιδιαιτερότητά μου... Δε σας κρύβω πως όταν είμαι έτοιμος να καταδικάσω κάποιον μασώ τα λόγια μου καλά για να βγάλουν όλο τους το φαρμάκι, θέλω να προκαλέσω την εσωτερική πάλη του κατηγορουμένου… Δεν υπάρχει ούτε ένας αυτήν τη στιγμή, ούτε κι ο πιο περήφανος, που να με περιφρονεί, σας το εγγυώμαι! Πώς να το περιγράψω;! Νιώθω εκείνη την ώρα σαν Ρωμαίος αυτοκράτορας μες στο κατάμεστο Κολοσσαίο που τους εξουσιάζει όλους! Αλλά αν δω τον συνήγορο υπεράσπισης να προσπαθεί να σώσει τον πελάτη του αισθάνομαι τότε πως πηγαίνει να με ξεγελάσει. Λέω: έτσι είσαι; Θα σε κατακεραυνώσω! Σε γενικές γραμμές όμως αντιμετωπίζω την κατάσταση ψυχρά, δεν αφήνω τα πάθη μου να υπεισέλθουν!
ΣΙΛΒΙΑ Η ψυχρότητα είναι το τελευταίο του βίτσιο!
ΤΖΩΡΤΖ Διαθέτει μια φιλοσοφική θεώρηση, μην κάνεις την ανήξερη! Όπως του γιατρού μπροστά στο θάνατο του ασθενή του.
ΣΙΛΒΙΑ (Που περιεργάζεται σαν σπάνιο πουλί την αιχμάλωτη.) Εμένα δε μ’ ενδιαφέρουν αυτά, τα έχω ξανακούσει! – Μμμ!… Αυτή φαίνεται νεότερη απ’ την κόρη μας. – Μήπως είναι παρθένα;
ΜΠΙΛ Τι ακούω;
ΤΖΩΡΤΖ Ο καθένας το βιολί του, όπως πάντα!... Τέλος πάντων… θα μας το πει ο συνοδός της...
(Κοιτάζει μάταια γύρω του.)
ΣΙΛΒΙΑ Ασ’ το καλύτερα! Μπορώ και μόνη μου! (Στην αιχμάλωτη.) Έχεις ξανακάνει έρωτα;
ΤΖΩΡΤΖ Έχουν άλλα έθιμα απ’ τη θρησκεία τους, μην το ξεχνάς! (Η Σίλβια παίρνει την αιχμάλωτη παράμερα.) Μάλιστα! – Τι έλεγα λοιπόν;! Αν μου εξασφαλίσεις, Μπιλ, αυτή τη θέση στην κατεχόμενη Μιράντα θα μπορώ να καταδικάζω ελεύθερα χωρίς τους περιορισμούς της γραφειοκρατίας και τις προφυλάξεις που μου επιβάλλονται εδώ. Έτσι η λογική και η μεθοδικότητα θα επιτρέψουν να εκπληρώσω όλα τα όνειρά μου!
ΜΠΙΛ Σίγουρα θα τα καταφέρεις!
ΤΖΩΡΤΖ Ο θάνατος ας με βρει τότε μακάριο κι ευτυχισμένο, τη στιγμή που θ’ απολαμβάνω όλες τις ηδονές του κόσμου! Ας μου πει: σε παίρνω πλούσιο, εσύ έζησες τα πάντα, διαφέρεις απ’ τα υπόλοιπα θύματά μου που είναι μίζερα και αξιοθρήνητα. Τότε ας χαίρονται οι εχθροί μου, δε θα με νοιάζει καθόλου, εγώ θα `χω χαρεί τη ζωή μου περισσότερο, δε θα μ’ αγγίζουν τα βέλη τους. Μα υπάρχουν άνθρωποι πιο ευτυχισμένοι από `μας; – Το πιστεύει κανείς;!
ΜΠΙΛ Όχι αναμφισβήτητα.
ΣΙΛΒΙΑ (Στην αιχμάλωτη, παράμερα.) Άκουσε, ξέρεις ποια είμαι εγώ… Θα με καταλαβαίνεις αφού μιλάς τη γλώσσα μας… Είμαι η γυναίκα του! (Δείχνει τον Τζωρτζ.) Πρόσεξε, εδώ μετράει αυτό που θέλω εγώ! Τώρα ανήκεις σε μένα, το λουλούδι δε ρωτά ποια μέλισσα τρυγά τη γύρη του! Αν αντισταθείς θα φροντίσω με τη βοήθειά του να μείνεις για πάντα στη φυλακή! – Καταλαβαίνεις;!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Ναι.
ΤΖΩΡΤΖ Σίλβια, βλέπω, διάλεξες εύστοχα το δώρο σου! Εντάξει, όλοι θα λάβετε απ’ αυτή τη μετάληψη αλλά η Σίλβια θα δοκιμάσει πρώτη. Δε θα το ανοίξεις όμως μπροστά σε όλους μας;! Έχει κρυφές αρετές που ακόμα δεν ξέρεις… Πως σου απαντά με τόση ευχέρεια στη γλώσσα μας; Θα σου πω: γιατί σπούδασε στην Αγγλία υποκριτική! Στη χώρα της δεν εκτιμούν ωστόσο αυτό το επάγγελμα – οι ευκαιρίες υπάρχουν μόνο στη δημοκρατία βλέπετε – Κι εγώ θα θεωρούσα υπεύθυνο τον εαυτό μου αν χαραμιζόταν το ταλέντο της εξαιτίας της όποιας αδιαφορίας των άλλων!
ΣΙΛΒΙΑ Δε σοβαρολογείς!
ΤΖΩΡΤΖ Αν και με θεωρείς κατά καιρούς τελειωμένο βλέπεις πως μπορώ ακόμα να σε εκπλήσσω! (Στην αιχμάλωτη.) Εσύ όμως κάτι είχες ετοιμάσει για να μας διασκεδάσεις! Ένα έργο –
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Ένα απόσπασμα από ένα θεατρικό.
ΣΙΛΒΙΑ Ένα θεατρικό;
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Απ’ τον Καλιγούλα του Καμύ.
ΑΝΙ Τον ρωμαίο αυτοκράτορα;!
ΤΖΩΡΤΖ Μάλιστα, μάλιστα!... Ένας παράφρονας που τον ενοχλούσε ότι ο λαός της Ρώμης δεν είχε μόνο ένα κεφάλι και αναγκαζόταν να τα κόβει ένα- ένα!
ΣΙΛΒΙΑ (Στην αιχμάλωτη.) Μα πως το διάλεξες;!
ΤΖΩΡΤΖ Α, μη με κοιτάτε εμένα! – Η καλλιτεχνική ελευθερία δε μου επιτρέπει – Της υπέδειξα απλά να διαλέξει κάτι κατάλληλο για την περίσταση – κάτι όχι ιδιαίτερα ηθικοπλαστικό, φαντάζομαι.
ΣΙΛΒΙΑ Μα το έχω παίξει κι εγώ! – (Στην αιχμάλωτη.) Ποιον ρόλο ξέρεις;
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Την Καισονία… Στο σημείο που ετοιμάζονται να συλλάβουν τον Καλιγούλα.
ΑΝΙ Αφού το κατέχεις κι εσύ, Σίλβια, δε θα μπορούσατε μαζί; –
ΤΖΩΡΤΖ Θαυμάσια ιδέα!
ΣΙΛΒΙΑ (Στην αιχμάλωτη.) Εντάξει, θα κάνω εγώ τότε τον Καλιγούλα!
ΜΠΙΛ Τι ρόλος ταιριαστός για σένα, Σίλβια!...
ΤΖΩΡΤΖ Αφού είναι έτσι ας μη χρονοτριβούμε, βολευτείτε... Η Σίλβια λατρεύει να εκτίθεται μπροστά στο κοινό. Ας είμαστε λοιπόν οι αμερόληπτοι κριτές της γυναίκας μου μαζί και του ταλέντου αυτής της αιχμάλωτης –
(Η Σίλβια μαζεύει τα μαλλιά της σε κότσο. Ετοιμάζονται οι δυο τους για να παίξουν.)
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (ΚΑΙΣΟΝΙΑ) Έλα, Καλιγούλα. Πλάγιασε κοντά μου. Βάλε το κεφάλι σου στα γόνατά μου. (Ο Καλιγούλας υπακούει.) Είσαι καλά τώρα; Όλα σωπαίνουν…
ΣΙΛΒΙΑ (ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ) Όλα σωπαίνουν, Καισονία; Τα παραλές! Δεν ακούς αυτές τις κλαγγές των όπλων; Δεν ακούς αυτά τα χίλια μουρμουρίσματα ολόγυρά μας απ’ το μίσος που παραμονεύει;
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (ΚΑΙΣΟΝΙΑ) Κανένας δε θα τολμούσε!
ΣΙΛΒΙΑ (ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ) Ναι, η βλακεία.
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (ΚΑΙΣΟΝΙΑ) Η βλακεία δε σκοτώνει. Σε κάνει φρόνιμο.
ΣΙΛΒΙΑ (ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ) Κι όμως, Καισονία, σκοτώνει. Σκοτώνει όταν κρίνει ότι κάποιος την αδίκησε. Ω! Αυτοί που θα με δολοφονήσουν δε θα `ναι εκείνοι που έβαλα να σκοτώσουν τους πατεράδες ή τα παιδιά τους. Εκείνοι έχουν καταλάβει. Είναι με το μέρος μου. Έχουνε στο στόμα τους την ίδια γεύση που `χω κι εγώ. Οι άλλοι, όμως, αυτοί που τους κορόιδεψα και τους γελοιοποίησα… απέναντι στην αλαζονεία τους είμαι ανίσχυρος.
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (ΚΑΙΣΟΝΙΑ) (Με πάθος.) Θα σε υπερασπιστούμε! Είμαστε ακόμα πολλοί εμείς που σ’ αγαπάμε.
ΣΙΛΒΙΑ (ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ) Γίνεστε ολοένα και πιο λίγοι. Έκανα ό,τι περνούσε απ’ το χέρι μου για να το κατορθώσω αυτό. Εξάλλου, ας είμαστε δίκαιοι, δεν έχω μόνο τη βλακεία εναντίον μου, έχω και την απλή πίστη και το θάρρος των ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν ευτυχισμένοι.
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (ΚΑΙΣΟΝΙΑ) (Πάλι με πάθος.) Όχι, θα σε σκοτώσουν! – Κάτι όμως θα πέσει από τους ουρανούς και θα τους αφανίσει προτού σ’ αγγίξουν.
ΣΙΛΒΙΑ (ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ) Από τους ουρανούς! Αφού δεν υπάρχουν ουρανοί, καημενούλα μου! (Κάθεται.) Γιατί όμως, τόση αγάπη, έτσι ξαφνικά; Είναι κάτι που δεν το συνηθίζουμε, έτσι δεν είναι;
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (ΚΑΙΣΟΝΙΑ) (Που έχει σηκωθεί και βαδίζει πέρα δώθε.) Δεν είναι λοιπόν αρκετό να σε βλέπω να σκοτώνεις τους άλλους; Πρέπει να δω και να σε σκοτώσουν; Δεν είναι αρκετό να σε δέχομαι, σκληρό και άγριο, να νιώθω τη μυρωδιά του θανάτου που αναδίνεις σαν πέφτεις στην αγκαλιά μου; Κάθε μέρα, βλέπω να πεθαίνει ολοένα και κάτι ακόμα από τ’ ανθρώπινα στοιχεία σου. (Γυρίζει προς το μέρος του.) Είμαι γριά και σχεδόν άσχημη, το ξέρω. Η αγάπη, όμως, για σένα μου έχει δυναμώσει τόσο τη ψυχή ώστε δε με νοιάζει πια αν μ’ αγαπάς ή όχι. Θα `θελα μόνο να σε δω γιατρεμένο εσένα, που είσαι ακόμα παιδί…
(Σταματούν το παίξιμο. Χειροκρότημα απ’ όλους.)
ΤΖΩΡΤΖ Έκτακτο!... Έκτακτο!... Αλήθεια, πως σας φάνηκε, φίλοι μου;!
ΜΠΙΛ Ναι! Η αιχμάλωτη έχει πραγματικό ταλέντο!
ΑΝΙ Κι η προφορά της υποδειγματική!
ΤΖΩΡΤΖ Εγώ παρ’ όλα αυτά είμαι πάντα θαυμαστής της γυναίκας μου!... Τι μ’ άρεσε σ’ αυτό το έργο – ότι εκφράζει κάτι απ’ το βάσανο των ανθρώπων της τάξης μας. Διαφωνώ όμως ότι έπρεπε να καταλήξει δολοφονημένος απ’ τους συνωμότες!
ΜΠΙΛ Μα έτσι έγινε!
ΤΖΩΡΤΖ Μπορώ να φέρω πολλά παραδείγματα αυτοκρατόρων που πέθαναν από φυσικό θάνατο, όπως ο Οκτάβιος Αύγουστος! Το έργο πρέπει να `ναι διδακτικό πάνω απ’ όλα – Μα τι `ναι αυτό που κάνει τον αυτοκράτορα να υποφέρει και να υποδέχεται τον θάνατο σαν λύτρωση;!
ΣΙΛΒΙΑ Όχι τύψεις, μάλλον η τρέλα…
ΜΠΙΛ Εμένα δε μ’ άρεσε αυτή η κουβέντα της ότι είναι γριά και σχεδόν άσχημη…
ΤΖΩΡΤΖ Σωστά! – Μήπως υπάρχει κάποιο αίσθημα ανάμεσά τους;! Δίχως άλλο η Σίλβια έπαιζε προδίδοντας ένα μοιραίο πάθος. Άραγε είναι απ’ τον συγγραφέα αυτό;! Η Σίλβια είναι πάντα πολύ καλή όταν παίζει στο ν’ αποκαλύπτει πάθη που θα `πρεπε να μένουν κρυφά!...
ΑΝΙ Μα έτσι φτάνουμε στη λεπτότητα, αγαπητοί μου, μέσα από την εξοικείωση με τις διάφορες ανεξερεύνητες περιοχές του πνεύματος. Αυτό είναι και το νόημα του έργου νομίζω, ο Καλιγούλας ένιωσε πως αυτό που λογικά είναι ό,τι περισσότερο μπορεί να σου χαρίσει η ζωή, να γίνεις αυτοκράτορας, μπορεί να εκμηδενιστεί μπροστά στη δύναμη της επιθυμίας – Και ζήτησε ν’ αλλάξει με τη βία τον κόσμο για να ξαναζωντανέψει αυτήν την επιθυμία του!
ΣΙΛΒΙΑ Που προηγουμένως είχε πεθάνει απ’ την ίδια την απληστία της.
ΜΠΙΛ Στις γυναίκες αρέσει η συζήτηση για την τέχνη. Εγώ τη βρίσκω ανιαρή!
ΤΖΩΡΤΖ Μπιλ, μην είσαι ανυπόφορος! Η λεπτότητα πάντα χρειάζεται...
ΜΠΙΛ Αν ήμουν αυτοκράτορας ίσως να σκεφτόμουν έτσι! Μα μέχρι να γίνει αυτό προτιμώ να διατηρώ πιο γήινες απολαύσεις. Λέω να δοκιμάσω και τ’ άλλα ταλέντα της αιχμάλωτης…
ΤΖΩΡΤΖ Πιστεύω δε θα δυσκολευτείς! Δε φαίνεται να χαρακτηρίζεται απ’ τη χοντροκομμένη πρόληψη που έχει ο λαός σ’ αυτό το θέμα.
ΜΠΙΛ Κι αν δε θελήσει;… – Αν! –… Λέω!... – (Εξετάζει την αιχμάλωτη.)
ΑΝΙ Σωστά, μπορεί όλο και κάποιες παρωχημένες ιδέες να κουβαλά απ’ την κουλτούρα της!
ΤΖΩΡΤΖ Σ’ αυτήν την περίπτωση θα προστατέψουμε τα δικαιώματά μας! Θεωρώ πως οποιοσδήποτε μπορεί να πετάξει το άχρηστο φορτίο που τον ανάγκασαν να σηκώνει απ’ την οικογένειά του και να εισέλθει σ’ έναν ανώτερο κύκλο… Είναι άλλωστε το δημοκρατικότερο αυτό!... Απ’ τη μεριά μου σίγουρα δε θ’ αρνηθώ την ευχάριστη συντροφιά κανενός εφόσον είναι απροκατάληπτος. Αν βέβαια θελήσει να μ’ εμποδίσει να χαρώ ελεύθερα ό,τι επιθυμώ θα είμαι ανελέητος! Όπως ξέρετε, είμαι πολύ πλούσιος κι έχω το δικαίωμα να χαίρομαι το καθετί – Ο πλούτος μου άλλωστε, προστατεύει την ύπαρξή μου από οποιαδήποτε εξωτερική απειλή –
ΜΠΙΛ Μπορεί να σου στερήσει την απόλαυσή αυτή η γυναίκα σου!
ΤΖΩΡΤΖ Αποκλείεται! Γιατί σ’ αυτές τις περιπτώσεις δε λογαριάζω κανέναν! Ποτέ δε θόλωσα τον ξεκάθαρο προορισμό μου σ’ αυτό το θέμα! Ο λόγος που τα κατάφερα άλλωστε είναι ότι ποτέ δεν υπέκυψα εύκολα σε συναισθηματισμούς για τους άλλους.
ΣΙΛΒΙΑ Έτσι;!... Τότε στο απαγορεύω λοιπόν!
ΤΖΩΡΤΖ Το αδύνατο και το απαγορευμένο μας προκαλεί, αγάπη μου – κι εδώ υπάρχει ένας κίνδυνος τρέλας που μπορεί να αποβεί δυσάρεστος για σένα τελικά!
ΜΠΙΛ (Βαριεστημένα.) Πάλι συζήτηση για την τέχνη!…
ΤΖΩΡΤΖ Καθόλου! Συζήτηση, αντιθέτως, εντελώς πραχτική! Εσύ Μπιλ, ποτέ δεν πόθησες, ας πούμε, κάτι δικό μου;!
ΜΠΙΛ (Καχύποπτος.) Δηλαδή;
ΤΖΩΡΤΖ Έλα τώρα!... Λόγω του πλούτου μου δεν είμαι για κανέναν σας η προσωποποίηση του Απόλυτου;! Δε θ’ ασκούσες ποτέ βία για να πάρεις κάτι δικό μου; Σε ενημερώνω τότε πως δεν πρόκειται να χαρείς τις ομορφιές αυτής εδώ της αιχμάλωτης!
ΜΠΙΛ Θ’ αστειεύεσαι, φαντάζομαι!
ΣΙΛΒΙΑ Τζωρτζ, οι καλεσμένοι μας μπορεί να προσβληθούν!
ΤΖΩΡΤΖ Έτσι;! – Τότε λοιπόν κι εγώ πρώτος! Γιατί περίμενα, μεταξύ φίλων, μεγαλύτερη ειλικρίνεια! Εσύ, Σίλβια, ποτέ δε σκέφτηκες παραδείγματος χάριν να με σκοτώσεις για ν’ αποκτήσεις όσα ανήκουν σε μένα;
ΣΙΛΒΙΑ Τι ανοησίες μου κοπανάς;!
ΤΖΩΡΤΖ (Εξοργίζεται.) Μπούχτισα μαζί σας!... Μήπως οι γονείς σας ήταν ηθικολόγοι;! Αγαπητή μου, έχω φτάσει σ’ ένα σημείο που μπορώ να εκφράζω ελεύθερα τις πιο προκλητικές μου σκέψεις χωρίς να συλλογίζομαι τον αντίκτυπό τους πάνω στους άλλους! – Δε μπορώ να σας κάνω μαθήματα ολοένα!... – (Στον Μπιλ.) Τέλος πάντων, εσύ χαλάρωσε, δε θα σου στερήσω τα θέλγητρα που ποθείς! Ένα αστείο ήταν!
ΣΙΛΒΙΑ Έχεις πάρει ναρκωτικά;!
ΤΖΩΡΤΖ Μου φαίνεται πως δε συνεννοούμαστε καθόλου!... Δε γίνεται να σας απελευθερώσει επιτέλους η τέχνη για λίγο;! Θα σας πω αυτό: εκτίμησα περισσότερο το θράσος της αιχμάλωτης που ήρθε να μας παίξει τον Καλιγούλα, έδειξε κάποια διάθεση να μοιραστεί πράγματα μαζί μας! Εσείς ντρέπεστε τόσο για τις επιθυμίες σας;! Εγώ τι έκανα;! Σας έδειξα μόνο τη φύση σας! Ότι επιθυμούμε όλοι το απαγορευμένο με τον πιο σφοδρό τρόπο – Σε αντίθεση με τον άξεστο λαό εμείς δεν έχουμε σκοτώσει τις επιθυμίες μας – γι’ αυτό άλλωστε συστήνουμε έναν κύκλο ανώτερο απ’ αυτόν. Εγώ τουλάχιστον δε σταμάτησα ούτε λεπτό να ποθώ να αυξήσω τις κατακτήσεις μου, ήμουν σ’ όλη μου τη ζωή ένας Καλιγούλας, δεν το έκρυψα αυτό! Μα για να μπεις στον κύκλο μας πρέπει να είσαι αρκούντως ειλικρινής… Γιατί να μην το κάνουμε;! Αφού υπάρχει ο νόμος που ισχύει μεταξύ μας ότι οι επιθυμίες μας σταματούν εκεί που η δύναμη του άλλου τις αναχαιτίζει! Ό,τι και να μου λέγατε δεν πρόκειται να σας άφηνα εγώ ο ίδιος να μου πάρετε ό,τι δεν ήθελα!
ΑΝΙ Κι αν δε σε ήθελα εγώ προηγουμένως… θα ήμουν ‘‘λαός’’ για σένα τότε;
ΤΖΩΡΤΖ Ένα ανάξιο εμπόδιο που θα έπρεπε να υποσκελίσω.
ΑΝΙ Και πως θα το έκανες αυτό δηλαδή;
ΤΖΩΡΤΖ Θα έριχνα επί της κεφαλής σου όλες τις τιμωρίες!
ΑΝΙ Μήπως πας να μας τρομάξεις;!
ΤΖΩΡΤΖ Μην το παίρνεις έτσι!… Εννοώ αν μπορούσα – Εξέφρασα απλά μια επιθυμία μου. Και σ’ αυτό όμως ίσως είμαι η προσωποποίηση του Απόλυτου για όλους σας! Σίλβια, έχοντας φτάσει εκεί που έφτασα – τι λες; – δε μπορώ να γεννώ ακατάπαυστα επιθυμίες σ’ όλους τους άλλους;!
ΣΙΛΒΙΑ Τι παραλήρημα μεγαλείου!
ΤΖΩΡΤΖ Δεν έχω το δικαίωμα να αισθάνομαι έτσι όταν τόσοι άνθρωποι μ’ έχουν ανάγκη ή εξαρτώνται αποκλειστικά από μένα;!
ΣΙΛΒΙΑ Όταν εγώ έπαιξα τον Καλιγούλα δε χρειάστηκε να πάρω ναρκωτικά!
ΤΖΩΡΤΖ Αυτή είναι η άποψή σου;! Τότε αφού δε θες να παραδεχτείς τα αισθήματά σου θα σου ανάψω ακόμα περισσότερο τον πόθο για να το κάνεις! Ορίστε λοιπόν: Μπιλ, πότε θα ψηφιστεί αυτός ο νόμος που θα άρει τον περιορισμό της κατοχής περισσότερων ραδιοτηλεοπτικών μέσων από έναν μόνο επιχειρηματία; Η γυναίκα μου επιθυμεί να γίνει ‘‘σταρ’’ και να παίζονται οι ταινίες της νύχτα- μέρα κι εγώ θέλω ν’ αγοράσω όλα τα κανάλια για να της χαρίσω την προβολή που της αξίζει!
ΜΠΙΛ Σίγουρα μες στο τρέχον έτος.
ΤΖΩΡΤΖ Περίφημα!... (Στη Σίλβια.) Είσαι ικανοποιημένη τώρα;! – Μα σίγουρα το μεγαλύτερο καλό θα σου το κάνω όταν τα τινάξω, αγάπη μου – Αφού τότε όλα όσα έχω θα περιέλθουν σε σένα – Αυτή είναι άλλωστε η συμφωνία μας! – Μα και τα κανάλια θα τα διαχειριστείς όπως θες αφού κάποια στιγμή εγώ πεθάνω – Όλα αυτά τα προβλέπει ρητώς η διαθήκη μου!... (Κλείνει το μάτι πονηρά στον Μπιλ.) Πες μου τώρα πόσο μ’ αγαπάς!
ΣΙΛΒΙΑ Είσαι ένας τύραννος!
ΤΖΩΡΤΖ Μπα! – Έχασες το χιούμορ σου; Εγώ μόλις το βρήκα πάντως!... (Στον Μπιλ.) Έτσι κάνει όταν ανάβει ο έρωτάς της για μένα! (Στη Σίλβια.) Αν θες άφησέ με λοιπόν! – Και με ποια για να `χουμε το καλό ερώτημα;! Μ’ αυτήν;!...
ΣΙΛΒΙΑ Ναι! (Τραβάει την αιχμάλωτη παράμερα. Οι άλλοι τρεις συνεχίζουν την κουβέντα τους χωρίς να ακούγονται, χειρονομούν βουβά απ’ τη θέση τους σαν ένα είδος παντομίμας.) Δε μας ακούν εδώ, ας μιλήσω ελεύθερα – Νομίζουν πως ο έρωτας φωλιάζει στα κοινά γούστα οι ανόητοι – δεν ξέρουν καθόλου το μυστήριό του! Εσύ όμως έχεις φτιάξει με το μυαλό σου και το κορμί σου ένα έργο τέχνης αφιερωμένο σ’ αυτόν – αυθεντικό κι ολόφρεσκο, όχι ένα τέρας σαν το δικό τους! – Σε παρακαλώ, ξέχασε όσα σου είπα πριν! Δες πως τρέμει το χέρι μου!... Νομίζεις πως θα μπορούσα ποτέ να ερωτευθώ αυτόν; Όχι! Μόνο για τα λεφτά του τον αφήνω να ασελγεί πάνω μου. Δυστυχώς, μ’ έχει ορίσει βασική του κληρονόμο και δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Μα θα κάνω υπομονή μέχρι να πεθάνει και τότε θα ξεχάσω όλες τις φριχτές προσβολές του! – Γιατί με κοιτάζεις όμως τώρα τόσο φλογερά;! Τυχαίο είναι;! Ορκίσου μου, σε παρακαλώ, ότι αυτό το βλέμμα θα είναι η εγγύηση ότι θα περιφρονούμε συνέχεια όλους τους άλλους που αντιμετωπίζουν τον έρωτα τόσο χυδαία! – Κατάλαβα νωρίτερα ότι το ταλέντο σου είναι ακατανίκητο! – Όταν κληρονομήσω την περιουσία του μπορούμε να κάνουμε μαζί λαμπρή καριέρα… Ω! Άσε με ν’ αγκαλιάσω τρυφερά το κορμί σου, ο έρωτας πρέπει να είναι η καλύτερη προστασία γι’ αυτό – Δε μπορώ να σου αντισταθώ άλλο! – Τι μου συμβαίνει;! Μην κάνεις λόγο σε κανέναν για όλα αυτά, σε παρακαλώ!...
(Την παρασέρνει στο κρεβάτι. Η αιχμάλωτη σαν να συμπληρώνει τη σκέψη της κλείνει τις κουρτίνες του κρεβατιού. Ο γνωστός υπεριώδης φωτισμός στο δωμάτιο. Η τηλεόραση που έχει παραμείνει ανοιχτή συνεχίζει να εκτοξεύει τις λάμψεις της. Ενώ πριν ο ήχος της καλυπτόταν από τις φωνές τους τώρα στη βουβαμάρα ακούγεται μόνο αυτή. Ο Μπιλ, σαν να ξυπνάει από ένα όνειρο, πηγαίνει και την κλείνει. Το φως επανέρχεται σταδιακά στην κρεβατοκάμαρα. Οι κουρτίνες του κρεβατιού ανοιχτές τώρα. Η αιχμάλωτη κι η Σίλβια ανασηκώνονται. Η Σίλβια φορά τη ρόμπα της, η αιχμάλωτη τυλιγμένη μ’ ένα σεντόνι.)
ΑΝΙ (Σαν να συνεχίζουν την προηγούμενη κουβέντα τους.) Τι έλεγες λοιπόν, Μπιλ;!
ΜΠΙΛ Ότι βαρέθηκα τις συζητήσεις σας!
ΑΝΙ Που πας;
ΜΠΙΛ Φεύγω. Ήρθαμε εδώ για να ξεσκάσουμε νομίζω, όχι για να φλυαρούμε συνέχεια για την τέχνη! – (Στη Σίλβια.) Ελεύθερη η –;! Υποθέτω πως μπορώ κι εγώ να βυζάξω τους μαστούς της! (Πιάνει την αιχμάλωτη, την εξετάζει.) Μμμ!… Πόσο χρονών είσαι, μικρούλα μου;!... Πάμε μέσα όμως καλύτερα!
ΑΝΙ (Μονολογεί.) Πόσο χρονών είσαι; –
(Ο Μπιλ κι η αιχμάλωτη βγαίνουν απ’ την αριστερή πόρτα.)
ΤΖΩΡΤΖ Γιατί κλείσατε την τηλεόραση; (Σηκώνεται και την κυλάει – είν’ πάνω σε ροδίτσες – κοντά στον καναπέ ώστε να μπορεί να παρακολουθήσει από `κει. Την ανοίγει.) Καν’ τε ό,τι θέλετε εσείς! Εμένα αφήστε με όμως μόνο μου!
(Η Άνι φεύγει, πηγαίνει στο κρεβάτι, ανακάθεται σε κάποια απόσταση από τη Σίλβια. Ακούγονται πάλι οι ίδιες κραυγές απ’ την τηλεόραση. Ο δικαστής έχει ξαπλώσει στον καναπέ. Η Άνι κι η Σίλβια σιωπούν.)
ΑΝΙ Φαίνεται ελόγου του ευχαριστημένος!
ΣΙΛΒΙΑ Και γιατί όχι;!
ΑΝΙ Συγνώμη που ρωτώ… Πόσο χρονών είσαι, Σίλβια;! –
ΣΙΛΒΙΑ Πόσο χρονών;! Και γιατί αυτό;!
ΑΝΙ Όχι για κάτι ιδιαίτερο…
ΣΙΛΒΙΑ Τότε… ας πούμε γύρω στα σαράντα!
ΑΝΙ Μάλιστα!... (Σιωπή πάλι. Ο Τζωρτζ στριφογυρνά στον καναπέ για να βολευτεί. Οι γυναίκες τον παρατηρούν με περιέργεια.) Κι η κόρη σου είναι είκοσι τέσσερα;
ΣΙΛΒΙΑ Ναι. Μόλις τα `κλεισε! – Μα γιατί ρωτάς;!
ΑΝΙ Δηλαδή είστε είκοσι τέσσερα χρόνια μαζί με τον Τζωρτζ;!
ΣΙΛΒΙΑ (Επιθετικά.) Είκοσι πέντε ακριβώς! – Μα τι θέλεις επιτέλους;!
ΑΝΙ Τίποτα!... – Τίποτα!...
(Ο Τζωρτζ καταφέρνει και χαλαρώνει. Τον παίρνει ο ύπνος, αρχίζει μέσα σ’ αυτόν να ροχαλίζει. Η Σίλβια στραβομουτσουνιάζει μόλις το ακούει. Εκείνος βγάζει κάτι περίεργους βόγκους που όσο πάνε και δυναμώνουν. Σαν βόδι που το σέρνουν στο σφαγείο. Στριφογυρνά ανήσυχος στον καναπέ. Οι γυναίκες παραξενεύονται αλλά δεν χάνουν τη ψυχραιμία τους.)
ΣΙΛΒΙΑ (Με απωθημένη αηδία.) Φαντάζομαι πως δε θα πέταξες τη σκούφια σου όταν πήγες μαζί του!
ΑΝΙ Τι του συμβαίνει;!
ΣΙΛΒΙΑ Δεν κατάλαβες ακόμη;
ΑΝΙ Ε;…
ΣΙΛΒΙΑ Κράτα τότε τις εντυπώσεις σου για την επόμενη φορά που θα πας μαζί του! Λες και ξυλοφορτώνουν τον ίδιον! – Πω, πω!... Τον επηρέασε φαίνεται η ταινία!…
(Τα βογκητά δυναμώνουν, μπερδεύονται μ’ αυτά της τηλεόρασης, φτάνουν σταδιακά σε παροξυσμό. Η Άνι νιώθει αποτροπιασμό.)
ΑΝΙ Θα πάω να φωνάξω τον Μπιλ!
ΣΙΛΒΙΑ Αυτό θα κάνεις;! – Και τι με νοιάζει εμένα;!
(Η Άνι βγαίνει απ’ αριστερά ανήσυχη. Η Σίλβια πηγαίνει και στέκεται πάνω απ’ τον άντρα της. Αυτός συνεχίζει να βογκά. Παραμιλά δυνατά μες στον ύπνο του.)
ΤΖΩΡΤΖ Χα! Πουτάνα! Νόμιζες πως θα κερδίσεις κάτι από μένα;! Επειδή μου χάρισες μια κόρη – Και ποια δε θα μπορούσε να μου το προσφέρει αυτό;! Νομίζεις πως αξίζεις γι’ αυτό κάτι; Χα! – Η κόρη μου είναι άλλο! – Την έφερα στον κόσμο και οφείλω να την προικίσω!... Όμως εσένα τι σ’ έχω;! Ποιος δεσμός με δένει μαζί σου; Είσαι μονάχα μια ξένη! Το ξέρω καλά γιατί μπήκες στο σπίτι μου! Γι’ αυτό δε θα πάρεις τίποτα από μένα! Μόνο τις χειρότερες προσβολές! Χα! Χα!... Θα τα γράψω όλα στη Βαλερί!... Χα, χα, χα!... (Ξεσπά σ’ ένα μακρόσυρτο γέλιο, ανακατεμένο με βήχα, απειλητικό καθώς δυναμώνει.) Χα, χα, χα!...
(Η Σίλβια στήλη άλατος. Της φαίνεται παράλογο αυτό που άκουσε. Ένα αίσθημα απειλής απλώνεται γύρω της. Σφίγγει τις γροθιές της, βηματίζει μανιασμένα στο δωμάτιο. Μπαίνουν αμέσως ο Μπιλ, γυμνός από τη μέση και πάνω, κι η Άνι, ανήσυχοι. Από πίσω τους κι η αιχμάλωτη με μια ρόμπα.)
ΜΠΙΛ Τι έγινε;!
ΣΙΛΒΙΑ Τι πράμα;!
ΜΠΙΛ Ειν’ κάτι σοβαρό;!
ΣΙΛΒΙΑ Σοβαρό;! – Ποιο;! – Όχι!... Πάντα όταν τον πιάνουν οι κρίσεις του έτσι κάνει! Ειν’ η καρδιά του –
ΜΠΙΛ Να καλέσουμε αμέσως έναν γιατρό!
ΣΙΛΒΙΑ Δε νομίζω ότι χρειάζεται! Παίρνει τα φάρμακά του, μην ανησυχείτε! – Άλλωστε δεν ειν’ η πρώτη φορά που του συμβαίνει κάτι τέτοιο –
(Ο Τζωρτζ ξυπνά. Τους βλέπει όλους γύρω του, σαστισμένος. Στο πρόσωπό του διαγράφεται ένα ηλίθιο χαμόγελο.)
ΤΖΩΡΤΖ Τι συμβαίνει;!
ΣΙΛΒΙΑ Τίποτα! – Φώναζες μόνο! –
ΤΖΩΡΤΖ Σοβαρά; Ούτε που το κατάλαβα!... Επειδή μάλλον έβλεπα στον ύπνο μου – ή επειδή παράφαγα!... Μα είναι κι αυτή η ζέστη! – Γυναίκα, τα φάρμακά μου! – Κι ένα ποτήρι νερό! (Αγκομαχά. Η Σίλβια βγαίνει από δεξιά και μπαίνει πάλι με τα φάρμακά του.) Σίλβια, άκουσε, έβλεπα που λες κι εσένα… Προηγουμένως όμως έβλεπα κάτι άλλο – (Ακούγεται χτύπος στην πόρτα αριστερά) Ποιος;! (Ο Τζωρτζ βαρύς, δύσθυμος.) Ποιος είναι;! Εσείς δεν είστε όλοι εδώ; (Διατρέχει με το βλέμμα του τους παρευρισκόμενους.) Μα ποιος είναι επιτέλους;! (Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ένας δεύτερος αγγελιοφόρος.)
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 2 Κύριε –
ΤΖΩΡΤΖ Εσύ;! –
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Ήρθα για το –
ΤΖΩΡΤΖ Καλά! Πέρνα μέσα! – Μίλα! – Εμπρός!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Μπορώ εδώ –; (Κοιτάζει τους υπόλοιπους.)
ΤΖΩΡΤΖ Δε θα σου έδινα την άδεια αλλιώς, ανόητε!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Κύριε… τα πράγματα έχουν λάβει απ’ το πρωί μια απροσδόκητη τροπή, ο λαός έχει κατακλύσει τους δρόμους της πρωτεύουσας – φαίνεται πως κάποιος επαναστατικός πυρήνας μπήκε στη μέση γιατί απειλούν ότι δε θα διστάσουν να κάνουν χρήση τώρα ακόμα και όπλων αν χρειαστεί. Σαν συμβολική ενέργεια εισέβαλαν σήμερα στα βοηθητικά κτίρια της Βουλής. Ο στρατός μας έχει παραταχθεί σ’ όλους τους κεντρικούς δρόμους προς την πρωτεύουσα. Μόνο η επαρχία υστερεί κάπως σε ετοιμασίες –
ΤΖΩΡΤΖ Τα γνωρίζουν όλα αυτά οι υπεύθυνοι;!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Ναι! Ο πρόεδρος έχει ήδη λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα!
ΜΠΙΛ Εγώ φεύγω! Στη Βουλή θ’ αναρωτιούνται για μένα! (Ρίχνει πάνω του βιαστικά ένα πουκάμισο.)
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Δε θα το έκρινα φρόνιμο αυτό που πάτε να κάνετε. Σας ενημερώνω πως ο δρόμος για την πρωτεύουσα είναι επικίνδυνος. Μόνο το αεροδρόμιο μένει ανοιχτό ακόμα. Καλύτερα να περιμένετε μέχρι να ησυχάσουν κάπως τα πράγματα! Άλλωστε πολλοί συνάδελφοί σας είναι αποκλεισμένοι και πιστεύω θα δικαιολογηθεί η απουσία σας...
ΜΠΙΛ Τότε τι άλλο μας μένει;!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Καλύτερα να μείνετε, όπως σας προείπα, εδώ! Θα κατευθυνθώ άλλωστε εγώ στη γενική τους συνέλευσή, εκεί θα έχω μια αμεσότερη εικόνα και θα σας φέρω ό,τι νεότερα υπάρχουν για ν’ αποφασίσετε!
ΤΖΩΡΤΖ Ας περιμένουμε τότε! Νομίζω κι εγώ πως είναι το καλύτερο!... (Τους κοιτάζει όλους να `ναι ανήσυχοι.) Σταματήστε πια να κάνετε έτσι! Εγώ έβλεπα στ’ όνειρό μου πριν με ξυπνήσετε κάτι χειρότερο – Έβλεπα τον Καλιγούλα που με κυνηγούσε να μου κόψει το κεφάλι και να μου ξεριζώσει την καρδιά! Θα με τρομάξουν αυτοί τώρα από πάνω;! Είναι βρωμερά κτήνη, δεν αξίζει ν’ ασχολούμαστε μαζί τους! Εγώ πως ξαναβρίσκω έτσι εύκολα την πυγμή μου;! –
ΣΙΛΒΙΑ Εγώ πηγαίνω να πάρω λίγο καθαρό αέρα...
ΤΖΩΡΤΖ Μην απομακρυνθείς πολύ!
ΣΙΛΒΙΑ Γιατί;!... Ενδιαφέρεσαι για μένα;! (Βγαίνει απ’ αριστερά.)
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Κύριε, θα ήθελα να σας μιλήσω και για κάτι άλλο επίσης –
ΤΖΩΡΤΖ Εμπρός!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Τον γνωρίζω τον κύριο βουλευτή και τη γυναίκα του – Όμως θα προτιμούσα να σας μιλήσω προσωπικά...
ΤΖΩΡΤΖ Αν είναι τόσο σημαντικό! Με συγχωρείτε, είναι ο έμπιστός μου και καταλαβαίνετε –
(Ο Μπιλ κι η Άνι κατευθύνονται προς την πόρτα δεξιά. Καθώς βγαίνουν:)
ΑΝΙ Μου φαίνεται αποκλειστήκαμε για τα καλά!
ΜΠΙΛ Έχεις δίκιο!
ΑΝΙ Και μείναμε οι δυο μας! Τι θα `λεγες να κάναμε με την ευκαιρία αυτή έρωτα;!
ΜΠΙΛ Πας καλά;!
ΑΝΙ Όχι;!... Γιατί;!... Έχουμε πολύ καιρό!
ΜΠΙΛ Δεν έχω μυαλό γι’ αυτά τώρα!
ΑΝΙ Κι όμως μου το έχεις ξαναρνηθεί… Περίεργο!... Τέλος πάντων, ήθελα να σου πω σχετικά μ’ αυτόν τον αγγελιοφόρο… Κάτι δε μ’ αρέσει… Εσένα πως σου φαίνεται;
ΜΠΙΛ Νομίζεις κι εσύ ότι κάτι μας κρύβει;
ΑΝΙ Αν και είμαι σίγουρη ότι θα τον χρειαστούμε, καλύτερα να έρθεις σ’ επαφή με τους γνωστούς σου ο ίδιος!
ΜΠΙΛ Αυτό σκέφτομαι να κάνω!
(Βγαίνουν από δεξιά. Η αιχμάλωτη βγαίνει απ’ αριστερά.)
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Έχω αυτό το γράμμα! Το στέλνει ο βουλευτής Έντισον που δε συμπαθεί, όπως ξέρετε, τον βουλευτή που φιλοξενείτε εδώ. (Κοιτάζει προς τα δεξιά.) Καλύτερα να τα γνωρίζετε όλα και να κρίνετε από μόνος σας πως θα ενεργήσετε στη συνέχεια! (Του το δίνει.)
ΤΖΩΡΤΖ Διάβασέ το μου εσύ καλύτερα!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Θα προτιμούσα εσείς ο ίδιος –
ΤΖΩΡΤΖ Είμαι πολύ κουρασμένος!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Σας ενημερώνω, κύριε, ότι δεν άνοιξα το στόμα μου πουθενά –
ΤΖΩΡΤΖ Δε θα το κάνεις;! Καλώς!... Καλώς!... (Το παίρνει και διαβάζει φωναχτά.) Αγαπητέ Τζωρτζ, λάβε ένα δείγμα της εκτίμησής που σου τρέφω δίνοντας βάση σε όσα θα σε πληροφορήσω. Θα σου φανούν σίγουρα τρομερά δυσάρεστα αλλά το καθήκον μου μου επιτάσσει να σου φανώ πρωταρχικά χρήσιμος παρά ευχάριστος μάλλον. Είμαι πεπεισμένος πως θα με δικαιολογήσεις αν λάβεις υπόψη σου ότι όσα σου μεταφέρω δεν είναι παρά βεβαιωμένες αλήθειες (θα σου αποδείξουν του λόγου το αληθές οι φωτογραφίες που επισυνάπτω εντός του γράμματος). Ο Μπιλ Άντερσον διατηρεί ερωτικές σχέσεις με την κόρη σου από τότε που αυτή ήταν δεκαέξι χρονών. (Το πρόσωπο του Τζωρτζ παραμορφώνεται.) Πρόσφατα το πληροφορήθηκα όταν έπεσε όλως τυχαίως στα χέρια μου η ερωτική τους αλληλογραφία. Την κατέχω και επιφυλάσσομαι να σου την παραδώσω με την πρώτη μας συνάντηση (ο λόγος που την κατακρατώ είναι για να διασωθεί αυτό το πειστήριο σε περίπτωση απώλειας όλων των υπολοίπων, για να μπορέσω έτσι να σου γίνω, πέρα από κάθε αμφιβολία, πιστευτός). Επίσης πληροφορήσου ότι τη θέση του προέδρου του στρατοδικείου για την οποία εργαζόταν προς εκπλήρωση της επιθυμίας σου την προορίζει για την κόρη σου. (Ο Τζωρτζ μορφάζει ξανά.) Η πηγή μου προέρχεται από τους στρατιωτικούς κύκλους και είναι αρκούντως αξιόπιστη. Τέλος, μάθε ότι σχεδιάζουν να διαφύγουν για την Μιράντα το συντομότερο. Ελπίζω να λάβεις τα μέτρα σου, αποσιωπώντας ταυτόχρονα την ταπεινή εκδούλευση που σου προσφέρω. Θεώρησε δεδομένη την εχεμύθειά μου σχετικά με όσα σου αναφέρω στο γράμμα μου. Δικός σου, μετά μεγίστης υπολήψεως, Άλαν Έντισον. (Στον αγγελιοφόρο.) Δωσ’ μου τα αυτά εδώ! (Αρπάζει και βλέπει τις φωτογραφίες.) Φίδι, Μπιλ! Που είσαι;! Θα σε σκοτώσω! – Που ν’ τος;! – Που ν’ τος;!!! Απ’ την αρχή έπρεπε να τον έριχνα στον λάκκο των λεόντων – Ανάθεμα! – Μα πως;!... Πως έγινε;!!! Αυτό το βρωμερό πάθος του, αυτό τη διέφθειρε – Ναι! Αυτό τους άνοιξε την όρεξη! Ήθελαν τώρα να – κι εμένα!... Θα του τα κόψω! – Τ’ ορκίζομαι! Μα δε φταίει αυτός, όχι, αυτό το πουτανάκι του επέτρεψε, αυτή του έβαλε τις ιδέες στο μυαλό! (Στον αγγελιοφόρο.) Εδώ είσαι εσύ ακόμα;! Εξαφανίσου από μπροστά μου! Να γυρίσεις μόνο αν έχεις κάτι να μου πεις! – Κακομοίρη μου, και πρόσεξε μην ανοίξεις το στόμα σου πουθενά!... (Ο αγγελιοφόρος παρατάει τις φωτογραφίες στο τραπέζι και βγαίνει απ’ αριστερά.) Που είσαι, Μπιλ;!
(Δυνατά. Γκρεμίζει την τηλεόραση. Το δωμάτιο μέσω του οποίου είχαν φύγει προηγουμένως ο Μπιλ κι η Άνι φωτίζεται. Σαν να είναι τα τοιχώματα από ένα αμπαζούρ ο τοίχος και η πόρτα δεξιά γίνονται μισοδιάφανοι. Βλέπουμε τις φιγούρες του Μπιλ και της Άνι να τρέχουν βιαστικά στο εσωτερικό δωμάτιο. Δε διακρίνονται εντελώς εξαιτίας του τοίχου- παραπέτου, αλλά είμαστε εντούτοις βέβαιοι για την ταυτότητά τους. Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει στην κρεβατοκάμαρα ο Μπιλ, τη χτυπάει πίσω του. Η φιγούρα της Άνι πίσω από την κλειστή πόρτα- μπερντέ, αναποφάσιστη, τρομαγμένη. Κρυφακούει από `κει αλλά δε βγαίνει.)
ΤΖΩΡΤΖ Ώστε ήρθες, παλιοπούστη;!
ΜΠΙΛ Τι συμβαίνει, Τζωρτζ;
ΤΖΩΡΤΖ Τι συμβαίνει;! Άρπα πρώτα αυτή! (Του καταφέρνει μια γροθιά.) Ώστε σ’ αρέσουν οι μικρούλες, ε;! Με την κόρη μου, παλιοκάθαρμα;!
ΜΠΙΛ Τι είναι αυτά που λες;!
ΤΖΩΡΤΖ Δεν ξέρεις εσύ – όχι, ε;! – Κι αυτά εδώ τότε;! (Του κολλά στο πρόσωπο τις φωτογραφίες, του ξεσκίζει το πουκάμισο. Ταυτόχρονα τον χαστουκίζει.) Άρπα κι αυτήν! – Κι αυτήν! (Η φιγούρα πίσω απ’ την πόρτα τανύζεται σπασμωδικά, σαν ξεχαρβαλωμένη, θα κινείται συνεχώς ανάλογα με την ένταση της σκηνής.) Ώστε από τα δεκάξι της;! Ώστε τώρα τελευταία σου κόλλησε αυτό το βίτσιο;! – Έτσι, άθλιε, λοιπόν!
ΜΠΙΛ (Τραυλίζοντας.) Ηρέμησε, Τζωρτζ!...
ΤΖΩΡΤΖ Υπερασπίσου τον εαυτό σου, γυναικούλα! Δεν ήθελες τίποτα δικό μου λοιπόν!... Κι η θέση μου; Αυτή δεν ήταν τίποτα;! – Μόνο γαρνιτούρα για την κατάκτησή σου;! Θα έχεις σύντομα νέα για τη θέση μου – μάλιστα! Ή μήπως τα λεφτά μου ήταν το κυρίως πιάτο;! Μίλα, ανάθεμά σε, μη σε πάρει ο διάολος! (Ξαναπέφτει πάνω του, τον γκρεμίζει πάνω απ’ τη ράχη του καναπέ.) Τι απ’ όλα αυτά;! Ή μήπως όλα αυτά ταυτόχρονα;!... (Ο Μπιλ προσπαθεί να προστατευθεί απ’ τα χτυπήματά του.) Ώστε θα φεύγατε και μαζί!... Δε σου `φτανε η μάνα, ήθελες τώρα και την κόρη από πάνω! Μα θα με μάθει απ’ την καλή κι αυτό το πουτανάκι σου!
(Η Άνι πίσω απ’ τον τοίχο παγωμένη, έντρομη.)
ΜΠΙΛ Σε παρακαλώ, σταμάτησε!...
ΤΖΩΡΤΖ Μπιλ, έφαγες τον απαγορευμένο καρπό, δεν καταλαβαίνεις τι συνεπάγεται αυτό για σένα;! Νόμιζες μήπως ότι δε θα το μάθαινα;! Μα ακόμα, δε σκέφτηκες τι θα σε περίμενε αν δεν υπάρχει ούτε η θέση μου ούτε η κόρη μου που να δικαιολογούν την παρουσία σου δίπλα μου – ότι τότε θα ήσουν τελειωμένος;!
ΜΠΙΛ Δε θα πάθω τίποτα! Μην ξεχνάς πως είμαστε μπλεγμένοι από κοινού σε σκάνδαλα, ότι είσαι ένας επίορκος δικαστής, Τζωρτζ – Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια για σένα!
ΤΖΩΡΤΖ Τίποτα, ε;! Τίποτα, ε;! – Κι αν σε σκοτώσω τώρα αμέσως;! Τότε θα συνεχίσεις να πιστεύεις το ίδιο;!
ΜΠΙΛ Πρόσεξε, έχω αποδείξεις για όλα αυτά, είναι αυτά γραμμένα – Ας συμφιλιωθούμε καλύτερα όσο είναι ακόμα καιρός – Τα πράγματα είναι επικίνδυνα, Τζωρτζ – μπορεί η οποιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ μας ν’ αποβεί ολέθρια και για τους δυο μας!
ΤΖΩΡΤΖ Σταμάτα να μου δίνεις συμβουλές ενώ δεν είσαι ικανός για κάτι τέτοιο! Εγώ μόνο αποφασίζω για σένα, καταλαβαίνεις;!
ΜΠΙΛ Πρέπει να τα βρούμε!... Δεν πρόκειται ν’ αποφύγω να πληρώσω ούτως ή άλλως το λογαριασμό που θα μου φέρεις!
ΤΖΩΡΤΖ Είσαι μόνο ένας άθλιος πολιτικάντης! Ξέχνα τα βουλευτιλίκια σου όμως, Μπιλ!... Γιατί προβληματίζομαι εντούτοις μαζί σου;!... Ίσως επειδή κάτι στο οποίο έχεις δίκιο είναι ότι τα πράγματα έχουν γίνει όντως επικίνδυνα... Μπορώ γι’ αυτό ίσως ν’ αναβάλω προσωρινά την εκδίκησή μου, να σωθώ τώρα και θα βρω χρόνο να τη μεθοδεύσω καλύτερα μετά! Όμως μη νομίσεις πως κάνοντας καμιά εξυπνάδα θα μου γλιτώσεις! Σ’ έχω πιασμένο για τα καλά, Μπιλ! Με χίλιους τρόπους τώρα θα σ’ εκδικηθώ! Σου φαίνονται λίγοι; Σου φτάνουν, έστω κι αν οι υπόλοιποι προορίζονται για `κείνην. Με το σχοινί που ψήφισε ο δικός σου νόμος θα σε κρεμάσω! – Και φυσικά θα σε δικάσω εγώ!
(Η Άνι τινάζεται τρομαγμένη πίσω απ’ την πόρτα. Αναποφάσιστη για το τι πρέπει να κάνει. Το φως στο μέσα δωμάτιο σβήνει. Ο Μπιλ με αργό βήμα, τρεκλίζοντας, βγαίνει απ’ την αριστερή πόρτα. Προσπαθεί να σουλουπωθεί όπως- όπως αλλά βρίσκεται σε μαύρο χάλι.)
ΤΖΩΡΤΖ Γαμώτο! Πως την πάτησα έτσι;! Αν δεν ένιωθα αυτήν την αδυναμία θα τον είχα ξεκάνει! – Που να πάρει! – Πονάω!!! – (Ρίχνει μια γροθιά στο μέρος της καρδιάς.) Πρέπει παρ’ όλα αυτά να κρατηθώ… Ζωή μου, μείνε μου τουλάχιστον εσύ πιστή! – Αν δεν ήταν κι αυτή η αναθεματισμένη η διαθήκη!
(Μαζεύει τις φωτογραφίες και το γράμμα, τα χώνει στη τσέπη του, κατάκοπος. Βγαίνει απ’ αριστερά. Ημίφως στην κρεβατοκάμαρα. Η πεσμένη τηλεόραση εκτοξεύει σπίθες και καπνούς, έχει βραχυκυκλώσει. Για λίγο δεν ακούμε τίποτ’ άλλο απ’ τις μικροεκρήξεις και τους συριγμούς της τηλεόρασης. Η Άνι ανοίγει την πόρτα και μπαίνει στην κρεβατοκάμαρα, κοιτάζει γύρω της, δεν είναι κανείς, προχωρά επιφυλακτικά. Αντικρίζει τυχαία το πρόσωπό της στο μεγάλο καθρέφτη, ξαφνιάζεται.)
ΑΝΙ Ποιος είναι;! (Γυρνά αλλού τρομαγμένη. Φαντάζεται πως κάποιος βρίσκεται μες στο δωμάτιο. Σαν να θέλει ν’ αποφύγει ν’ αντικρίσει κατά μέτωπο ένα φάντασμα, βρίσκει με δυσκολία τη δύναμη για να κοιτάξει το είδωλό της στον καθρέφτη ξανά. Το διερευνεί, τεντώνει το μέτωπό της και τα μάγουλά της, ελέγχει τις ρυτίδες της, παρατηρεί τα μαλλιά της προσεχτικά. Σαν να αντικρίζει τη φρίκη στον καθρέφτη οδεύει προς τον καναπέ σαν καταδιωγμένη, σωριάζεται εκεί. Χτυπάει το χέρι της υστερικά παριστάνοντας ότι μ’ αυτόν τον τρόπο τιμωρεί κάποιους. Μετά νιώθει άτονη ξανά. Μονολογεί.) Θα μου ζητήσει τώρα να μοιραστούμε και το κρεβάτι μας!… Πουτάνα! – Σαν τη μάνα σου!... Μα τι κόπος να τον πάρω τώρα μέσα απ’ τα χέρια της! Εννιά χρόνια… Πως γίνεται; Ω, με τις άλλες πήγαινε ευκαιριακά αλλά αυτήν νομίζω την αγαπά! – Γι’ αυτό δε μου τη φανέρωνε, φοβόταν μην αναγκαστεί να την ξαποστείλει! Γιατί έμενε όμως τότε μαζί μου;! Ω, ξέρω!... Ανάθεμα την! – Μια περίπτωση υπάρχει μόνο να μην τον έχω χάσει… Θα του μιλήσω… Όχι ακόμα, σφίξε ακόμα λίγο την καρδιά σου, Άνι! – Σκρόφα, σε μισώ, σε μισώ!... Σε μισώ!...
(Βγάζει μια υστερική κραυγή. Καθώς προσπαθεί να την πνίξει μέσα της πέφτει σκοτάδι στην κάμαρα. Όσο κρατάει αυτό η Άνι θα βγει. Θα μπουν μετά από λίγο στα σκοτεινά απ’ την αριστερή πόρτα η γυναίκα του δικαστή και η αιχμάλωτη.)
ΣΙΛΒΙΑ (Που βρίσκει στον τοίχο ένα διακόπτη. Ο πολυέλαιος φωτίζει εκτυφλωτικά το δωμάτιο.) Αυτή η ασφάλεια ήταν μάλλον!... Κοιτά εδώ!... (Δείχνοντας την τηλεόραση.) Όμως ασ’ τα αυτά, δεν έχουμε χρόνο τώρα – Πρέπει επειγόντως να σου μιλήσω! Αγαπημένη μου! – Από που ν’ αρχίσω;
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Σ’ ακούω.
ΣΙΛΒΙΑ Τότε ας αρχίσω απ’ τα πιο σοβαρά! Κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα – Ο έρωτάς μας ο νεογέννητος κινδυνεύει να πεθάνει πρόωρα! Στο λέω λοιπόν, είμαι απελπισμένη! Άκουσα τον άντρα μου να λέει στ’ όνειρό του ότι σκοπεύει να χαρίσει όλη την περιουσία μας στην κόρη μας! Δεν έχω αποδείξεις βέβαια, μόνο υποψίες – κι αυτές όμως αρκετές είναι για να ταράζομαι εώς θανάτου! Γιατί αν ξέρω να εξηγώ τα όνειρα σωστά τότε το ευχάριστο όνειρό του είναι για μας ο εφιάλτης μας, καλή μου! Κι αν ακόμα δεν έχει βάλει μπροστά το σχέδιό του τ’ όνειρό του δείχνει καθαρά το δρόμο της επιθυμίας του… Πόσο ελεεινό είναι να εξαρτάσαι απ’ τους άλλους και ν’ αναγκάζεσαι ν’ αλλάζεις τα σχέδιά σου συνέχεια με το παραμικρό! Μα πες μου: εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;! Είμαστε δύο – άκουσέ με – εσύ χωρίς εμένα είσαι χαμένη αλλά κι εγώ το ίδιο θα πάθω χωρίς εσένα! Είτε θα χαθούμε είτε με θάρρος θα ξανακερδίσουμε τη θέση μας, δεν υπάρχει άλλη λύση! Το είδες εσύ πως με μεταχειρίστηκε ενώ είμαι σύζυγός του είκοσι πέντε χρόνια, νομίζεις πως θα νοιαστεί εσένα;! Μην απατάσαι, αν με βγάλει εμένα απ’ τη μέση δεν πρόκειται ούτε εσένα να σ’ αφήσει να βρεθείς κοντά μου, θα σ’ έχει σ’ όλη του τη ζωή δούλα, να σ’ απειλεί να σε ρίξει σε καμιά φυλακή όταν σε βαρεθεί! Μιας και βρέθηκες σ’ αυτήν την τρικυμία το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι ν’ αρπαχτείς από μένα για να γλιτώσεις – πρέπει να το καταλάβεις πέρα από κάθε αμφιβολία αυτό!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Σίγουρα.
ΣΙΛΒΙΑ Εντάξει, το κατάλαβες αυτό! Μα τι απ’ όλα πρέπει πάλι να κάνουμε;! Αν μπορούσε να μας εμπνεύσει σ’ αυτό κάποιο έργο… Ο Καλιγούλας σκότωσε τον αδερφό του τον Τιβέριο. Το κατάλαβες αυτό όταν έπαιζες;! Η επιθυμία φωλιάζει μόνο σ’ ένα ζωντανό μυαλό, αν αυτό πάψει να λειτουργεί τότε κι αυτή σβήνει. Με νιώθεις ως εδώ;!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Νομίζω πως ναι!
ΣΙΛΒΙΑ Μπράβο! – Γιατί σίγουρα αυτός δεν ξέρει πως βρίσκει δρόμο η εκδίκηση μιας προδομένης γυναίκας! – Ή δύο γυναικών στην περίπτωσή μας!... Λες κι εγώ δεν είχα έγνοια για να τη φροντίσω!... Μα και την κόρη μου θα ήμουν έτοιμη να σκοτώσω τώρα αν χρειαστεί! – Μα αυτό δεν το ομολογώ, όχι, τ’ αφήνω για την ώρα, ειν’ επικίνδυνο… Το σχέδιό μας ας πατήσει σε πιο ασφαλή μονοπάτια...
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Καταλαβαίνω.
ΣΙΛΒΙΑ Μπράβο!... Αυτός είναι άρρωστος, γέρος, κανείς δε θα υποψιαστεί τίποτα αν τα τινάξει!... Αυτό το όνειρο έρχεται στον ύπνο μου χρόνια αλλά ποτέ δεν το τολμούσα… Πόση αξία μπορεί να έχει ένα ετοιμόρροπο κορμί που είναι έτοιμο να σωριαστεί σε λίγο;! Όμως εμείς έχουμε χρόνια μπροστά μας που `ναι απαραίτητα για τον έρωτά μας. Τι προτιμάς εσύ, να κόψεις ένα σαρακιασμένο δέντρο ή δυο χλωρά λουλούδια όπως είμαστε εμείς; – Ίσως όμως να `χει δει αυτός πρώτος τ’ όνειρό μου, γι’ αυτό έχει καταληφθεί από τέτοιο μίσος σαν το δικό μου. Ίσως να γίναμε ίδιοι τόσα χρόνια τελικά… Μα αυτά είναι φαύλος κύκλος, δε βγάζω απ’ αυτά λογαριασμό… Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι αφού τ’ όνειρό μου ήταν τέτοιο μα αποσκοπούσε στην πράξη έτσι και το δικό του σίγουρα δε θα απέβλεπε σε κάποιον άλλο σκοπό. Σταματώ όμως μ’ αυτά! Ο αγώνας μας έτσι κι αλλιώς πέρασε απ’ τη φαντασία μας στην πράξη! Ό,τι πρέπει να γίνει πρέπει να γίνει αμέσως, πριν προλάβει αυτός ν’ αλλάξει τη διαθήκη του γιατί τότε θα `ναι αργά, θα `ναι σαν με το θάνατό του να τον βοηθάμε να μας ταπεινώσει!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Θ’ ακολουθήσω τα βήματά σου αφού νοιάζονται και για μένα.
ΣΙΛΒΙΑ Τότε πάρε αυτό το φιαλίδιο που περιέχει δηλητήριο – είναι αρκετό για το σκοπό μας. Έχω κι εγώ ένα. Όποια βρεθεί πρώτη κοντά του ας ρίξει δυο σταγόνες μες στο ποτήρι του. Είναι καλοκαίρι και το ξέρω πως σκάει απ’ τη δίψα σαν βάτραχος! Όποια καταφέρει πρώτη το στόχο μας ας έχει όλα τα συγχαρητήρια μα δε σημαίνει πως γι’ αυτό είναι περισσότερο ικανή ή ότι έχει περισσότερη επιθυμία απ’ την άλλη... – Ως τότε όμως θα `χω αγωνία!… (Της δίνει το φιαλίδιο. Παίρνει ένα ποτήρι, το γεμίζει με νερό και το τοποθετεί στο κομό δίπλα στο κρεβάτι.) Τώρα σώπαινε!...
(Μπαίνει ο Τζωρτζ απ’ αριστερά.)
ΣΙΛΒΙΑ Τζωρτζ!... – Πως από `δω εσύ;!
ΤΖΩΡΤΖ Πως από `δω;! Θα μπορούσα να ρωτήσω το αντίστοιχο για σένα!
ΣΙΛΒΙΑ Μα… εδώ ήμουν!...
ΤΖΩΡΤΖ Τότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μου αδειάσεις αμέσως τη γωνιά!
ΣΙΛΒΙΑ Αλήθεια… Τόσο πολύ με μισείς;
ΤΖΩΡΤΖ Σε μισώ;! Όχι ακριβώς! Μισώ, για την ακρίβεια, το φύλο σας!... Κι αυτή εδώ;! (Βλέπει την αιχμάλωτη.) Παίξατε κάποιο ρόλο πάλι;! Μπράβο σας!
ΣΙΛΒΙΑ (Τον κοιτάζει διερευνητικά.) Τζωρτζ, τι σου συμβαίνει;
ΤΖΩΡΤΖ Τίποτα! Απλά θέλω μια γυναίκα για να την ταπεινώσω!
ΣΙΛΒΙΑ Ορίστε!... Καν’ το σ’ εμένα!... Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά!
ΤΖΩΡΤΖ Όχι σ’ εσένα!... Καλύτερα σ’ αυτήν! Είναι κι αυτή γυναίκα κι αν την ξεφορτωθώ ο κόσμος θα κινδυνεύει λιγότερο από ελόγου της! Όμως σήμερα θα με υπηρετήσει και αύριο θα δω με ποιον τρόπο θα την ξεφορτωθώ! (Στη γυναίκα του.) Μα δεν κατάλαβες ακόμα τι σου λέω;! Οποιοσδήποτε άνθρωπος μ’ ενοχλεί! Είσαι εντελώς κουφή;! Θέλω να `μαι μόνος αλλιώς το μυαλό μου δε δουλεύει! Νομίζεις ότι διαφέρεις εσύ απ’ τους άλλους;! Ω, αν έχω την υποψία πως κάποιος είναι καλύτερος απ’ τους άλλους αυτό μου φέρνει χειρότερη τρέλα! Ξεκουμπίσου από μπροστά μου λοιπόν! (Η Σίλβια βγαίνει απ’ την πόρτα αριστερά, ρίχνει μια κλεφτή ματιά στην αιχμάλωτη βγαίνοντας.) Από σένα θέλω πάθος! – Για να καθαρίσει το μυαλό μου! Κι αύριο βλέπω τι θα σε κάνω!
(Την τραβάει βίαια και τη ρίχνει στο κρεβάτι. Σαν να παλεύει μαζί της. Αυτή ψυχρή, βγάζει το χέρι της, τραβά τις κουρτίνες του κρεβατιού. Πάλι το δωμάτιο φωτίζεται απ’ τον υπεριώδη φωτισμό που διακόπτεται τώρα από ξαφνικές συσκοτίσεις. Ρυθμική εναλλαγή, σαν διακοπές ρεύματος. Ξαφνικά η ένταση του φωτός αυξάνει τρομακτικά. Μοιάζει με έκρηξη φωτός. Αυτό κρατά ελάχιστα. Κατόπιν βλέπουμε την αιχμάλωτη να ανοίγει τις κουρτίνες και να κοιτάζει γύρω της με προφύλαξη. Έχει ριγμένα πάνω της πρόχειρα τα ρούχα της, σηκώνεται αθόρυβα και πηγαίνει αριστερά. Ανοίγει την πόρτα και κοιτάζει έξω. Το ποτήρι δίπλα στο κρεβάτι άδειο. Ο δικαστής ξαπλωμένος με τις πιτζάμες, έχει κλειστά τα μάτια. Η αιχμάλωτη γνέφει προς τα έξω. Μπαίνει η Σίλβια, συνεννοείται με την αιχμάλωτη με γρήγορες ματιές, η τελευταία βγαίνει απ’ το δωμάτιο. Η Σίλβια πηγαίνει πάνω απ’ το κρεβάτι. Προσέχει με την άκρη του ματιού της το ποτήρι.)
ΣΙΛΒΙΑ Τζωρτζ!... Χμ!... Πως είσαι;! (O Tζωρτζ ανοίγει τα μάτια του, βγάζει ένα βογκητό. Την κοιτά σαν να βλέπει εφιάλτη.)
ΤΖΩΡΤΖ Η καρδιά μου!
ΣΙΛΒΙΑ H καρδιά σου;
ΤΖΩΡΤΖ Ναι, αυτή!
ΣΙΛΒΙΑ Σίγουρα;
ΤΖΩΡΤΖ Ναι! Τα φάρμακά μου γρήγορα!
ΣΙΛΒΙΑ Ηρέμησε… Κάτι που μ’ ενοχλεί, αλήθεια, με σένα πάντα – Γιατί με θυμάσαι μόνο όταν είναι να σε σώσω;!… Και τα φάρμακά σου είσαι σίγουρος πως μπορούν να κάνουν τίποτα;! Άλλωστε μου είπες πριν ότι θα προτιμούσα αντί να σε σώσω να κάνω κάτι άλλο –
ΤΖΩΡΤΖ Τι εννοείς;!
ΣΙΛΒΙΑ – που θα μ’ έσωνε απ’ τις φριχτές προσβολές σου!
ΤΖΩΡΤΖ Εννοείς την κουβέντα αυτή; Μα πως σου `ρθε τώρα πάλι;!
ΣΙΛΒΙΑ Τώρα δεν είναι ώρα;!
ΤΖΩΡΤΖ (Φοβισμένος, τη βλέπει να μην κάνει καμιά ενέργεια.) Τα φάρμακά μου, Σίλβια!
ΣΙΛΒΙΑ (Χαιρέκακα.) Δεν είναι πάντως και μικρή ικανοποίηση να σε βλέπω να τρομάζεις μπροστά στο θάνατο που τάχα μου περιφρονείς τόσο! Θα προτιμούσα βέβαια να το `χα κάνει εγώ παρά κάποιος άλλος για να το απολαύσω περισσότερο –
ΤΖΩΡΤΖ Ποιο πράγμα; – Τι λες;!... Και ποιος άλλος;!
ΣΙΛΒΙΑ Εντάξει! Αφού δε θες! Πες τότε ότι το `κανα εγώ! Αφού εγώ είχα σίγουρα περισσότερους λόγους απ’ τον καθέναν για να το κάνω...
ΤΖΩΡΤΖ Εσύ;!... – Μα τι λες επιτέλους;!
ΣΙΛΒΙΑ Ώστε νομίζεις τελικά πως εγώ;! – Αν τόσο πια! – (Ακούει έναν θόρυβο στο δωμάτιο πίσω απ’ την πόρτα αριστερά. Σηκώνεται γρήγορα και ελέγχει πίσω απ’ την πόρτα. Δεν βλέπει κανέναν, συνεχίζει να κοιτάζει φιλύποπτα μες στην κρεβατοκάμαρα. Από μέσα της:) Κι οι τοίχοι έχουν αυτιά... Ας μην κάνω καμιά ανοησία πριν μάθω για τη διαθήκη του...
ΤΖΩΡΤΖ Σίλβια, ο Καλιγούλας που με κυνηγούσε στ’ όνειρο να μου ξεριζώσει την καρδιά είχε τη μορφή τη δική σου! Πως το εξηγείς αυτό;!
ΣΙΛΒΙΑ Φαντάζομαι πως ο φόνος φώλιαζε σ’ αυτό το έργο… Όμως δεν έστρεψες τις υποψίες σου στο κέντρο, γιατί η αιχμάλωτη έπαιζε κι αυτή ένα ρόλο –
ΤΖΩΡΤΖ (Ξεψυχισμένα.) Μα γιατί μου τα λες όλα αυτά;! Πες μου κάτι ξεκάθαρο επιτέλους!
ΣΙΛΒΙΑ (Πιάνει το ποτήρι στα χέρια της.) Καλά λοιπόν! – Ό,τι θέλεις! – Εκείνη σου το `δωσε αυτό εδώ;!
ΤΖΩΡΤΖ (Βλέπει το ποτήρι.) Αυτό;… Ναι! – Εκείνη…
ΣΙΛΒΙΑ Δε μπορείς να φυλάγεσαι χωρίς εμένα, ηλίθιε;! Το είχες αποφασίσει από καιρό ότι θες να πεθάνεις έτσι;!
ΤΖΩΡΤΖ Να πεθάνω; Γιατί;! – Θες να πεις;… – Ω! Η μαύρη πόρνη! (Στη Σίλβια.) Μα δε χωράει στο μυαλό μου! – Μα πως είσαι τόσο σίγουρη για όλα αυτά;!
ΣΙΛΒΙΑ Δε θα σε τρόμαζα αν η κατάσταση δεν ήταν από μόνη της τρομαχτική… Πως το κατάλαβα, εντάξει – πρόσεξα ότι λείπει απ’ το φαρμακείο σου το Nardil που παίρνεις κατά καιρούς για τη φοβία σου, αυτή που σε πιάνει για την περιουσία σου. Ο γιατρός σου έχει πει να μην το παίρνεις μαζί με ναρκωτικά. Θες να πιστέψω ότι το πήρες λοιπόν από μόνος σου; – Τότε είναι εδώ! – (Του δείχνει το ποτήρι.)
ΤΖΩΡΤΖ Ανάθεμα! Δεν το πήρα από μόνος μου! (Προσπαθεί να κάνει εμετό. Επί ματαίω.)
ΣΙΛΒΙΑ Υποθέτω, Τζωρτζ, πως ήσουν πολύ στυγνός μαζί της… Ξέρεις πως δεν πρέπει να οδηγείς τον άλλον σε απόγνωση, ξυπνάς μέσα του την ευφυϊα! Μάλλον επειδή ήθελε να γλιτώσει από σένα... Και κάτι άλλο μου περνάει απ’ το μυαλό… Αν συμμάχησε με τον βουλευτή όταν πήγε μαζί του; Ξέρουμε πάρα πολλά για τις κομπίνες του και δε θα είχε ιδιαίτερο πρόβλημα να μας ξεφορτωθεί... Μα πρέπει να γνώριζε ότι πάσχεις απ’ την καρδιά σου! – Αλλιώς δε γίνεται να έκανε ό,τι έκανε –
ΤΖΩΡΤΖ Αλήθεια είναι, διάολε! Του είχα αναφέρει ότι παίρνω τα φάρμακά μου!
ΣΙΛΒΙΑ Το έκανες; Τότε μου φαίνονται όλα πιο ξεκάθαρα!
ΤΖΩΡΤΖ Ω, τι βλάκας που είμαι! Δε σκέφτηκα ότι έπρεπε να φυλαχτώ;!... Αχ, αλήθεια, αυτός το έκανε! – Aυτός! –
ΣΙΛΒΙΑ Πως μου το ξερνάς έτσι; Τότε κινδυνεύω κι εγώ! Κι η κόρη μας! (Με υπολογισμό, χωρίς να δείχνει τρομοκρατημένη.)
ΤΖΩΡΤΖ Αλίμονο! Επιτόπου έπρεπε να τον σκότωνα! Ποτέ ο εχθρός δεν πιάνεται φίλος! Γιατί δεν το έκανα;! (Μ’ ένα λυγμό.) Για να μην προλάβω να τον εκδικηθώ το έκανε αυτός για μένα!… Μα τώρα θα τον σκοτώσω, αυτό θα κάνω! (Κάνει να σηκωθεί, δεν έχει δυνάμεις, σωριάζεται πάλι.)
ΣΙΛΒΙΑ Όσο αναλογίζομαι ότι μ’ έβαζες να πηγαίνω με τον δολοφόνο σου, Τζωρτζ!
ΤΖΩΡΤΖ Μόνο εσύ;! – Κι η κόρη σου! Κι αν θες να ξέρεις, αυτή το απολάμβανε περισσότερο!
ΣΙΛΒΙΑ Τι σχέση έχει η κόρη μας;
ΤΖΩΡΤΖ Η κόρη μας; Κράτα την αυτήν αν θες, δεν ειν’ δική μου! Την πόρνη! που την ανέθρεφα για να χαρεί τη ζωή κι αυτή είχε βάλει σαν στόχο να πάρει τη δική μου! Δεν ξέρεις τίποτα;! Έβγαζε η κόρη σου τα μάτια της με τον βουλευτή που έχουμε εδώ από τότε που ήταν ανήλικη… Δεν το πιστεύεις, ε;! Δες αυτά για να καταλάβεις τι γεννά η φύση! (Βγάζει απ’ το συρτάρι του κομοδίνου δίπλα στο κρεβάτι τις φωτογραφίες και τις πετά στη Σίλβια.) Από δεκαέξι χρονών!... Ποιος της έδωσε όμως τέτοια ανατροφή;!... – Η μάνα!…
ΣΙΛΒΙΑ (Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες.) Απίστευτο!...
ΤΖΩΡΤΖ Ήθελαν να μου πάρουν και τη θέση μου μάλιστα… Όχι αυτός, αυτή του έβαλε την ιδέα στο μυαλό!... Σίγουρα θα γεννήθηκε αρπακτικό για να ποθεί να σταδιοδρομήσει τόσο στη διαστροφή!... Καταλαβαίνεις τώρα γιατί έβαλαν την αιχμάλωτη να με φαρμακώσει; (Η Σίλβια άφωνη.) Ήθελαν να μην προφτάσω ν’ αλλάξω τη διαθήκη μου! Tο χρήμα μου που ήταν η ζωή μου αυτό μου παίρνει και τη ζωή, Σίλβια!
ΣΙΛΒΙΑ Πως σκάψαμε το λάκκο μας έτσι; – Ώστε ήταν για τη διαθήκη σου… Μα της είχες αφήσει πολλά; – Πόσα της άφησες, Τζωρτζ;!
ΤΖΩΡΤΖ Πολλά, λίγα... Τι σημασία έχει αυτό τώρα;! Πρέπει να με βοηθήσεις να την αποκληρώσω πριν να είναι αργά! Θέλω να τα γράψω όλα σε σένα! Καταλαβαίνεις;! Έτσι μόνο θα τους τιμωρήσω!
ΣΙΛΒΙΑ Γιατί δεν το έκανες απ’ την αρχή, Τζωρτζ;!
ΤΖΩΡΤΖ Μη με κρίνεις αυστηρά, ήταν η φοβία μου μάλλον που με εξαπάτησε… Θα επανορθώσω, Σίλβια! Φώναξε γρήγορα ένα συμβολαιογράφο! Κι ένα γιατρό!
ΣΙΛΒΙΑ (Κλονισμένη.) Άμοιρε, δε γλιτώνεις! Κι ο συμβολαιογράφος που να βρεθεί;!
ΤΖΩΡΤΖ (Νιώθει να τον εγκαταλείπουν οι δυνάμεις του.) Έκανα ένα μοιραίο λάθος, δεν καταλαβαίνεις;! Δεν προέβλεψα την επόμενη κίνησή του, έκανα ανακωχή μαζί του ενώ δεν έπρεπε – Τώρα κινδυνεύει να χαθεί όμως όλη η παρτίδα! – Πάρε γρήγορα τις φωτογραφίες κι αυτό το γράμμα! – Και τα υπόλοιπα έγγραφα σχετικά μ’ αυτόν τα έχω στα συρτάρια του γραφείου μου, εκεί όλα!… Θυσίασε μ’ αυτά τη φήμη μου αν χρειαστεί, δε με νοιάζει – θα είμαι νεκρός ούτως ή άλλως, το μόνο που θέλω είναι να τιμωρηθούν εκείνοι! – Το μυαλό μου θολώνει!... Κι όμως μόλις τώρα, τώρα που πεθαίνω δουλεύει ξάστερα, ανάθεμα! Μα δε φοβήθηκε ούτε μια στιγμή ότι μπορεί να τον ανακάλυπτες εσύ;! Ξέρεις τις βρωμοδουλειές του κι η γλώσσα σου θα μπορούσε να τον καταστρέψει. Εκτός κι αν σε θεωρεί ανίσχυρη να τον βλάψεις χωρίς το χρήμα μας… Ή εκτός κι αν σκόπευε να μου κλέψει τα πειστήρια που αποδεικνύουν ενοχή του για να μην έχω τίποτα να του καταλογίσω μετά. Αλίμονο! Αυτά είναι στο γραφείο του σπιτιού μας… Έχω γράψει δυστυχώς και το σπίτι μας στην – Φύγε από `δω και εξασφάλισέ τα γρήγορα – ειδάλλως – τα χάσαμε τότε όλα! – Μα δεν έχουμε άλλη λύση απ’ αυτή – το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ειν’ να φανερώσεις το έγκλημά του, τότε δε θα εισπράξουν τίποτα, τα χρήματα θα περιέλθουν μόνο σε σένα! Αρκεί να βρεθούν αυτά σε καλά χέρια, να επιβιώσει το χρήμα μου και τότε θα συνεχίσω να ζω, θ’ αποκαταστήσεις μ’ αυτό τη φήμη μου, θα πληρώσεις μια εκδίκηση για μένα! – Μόνο κάτι με φοβίζει ακόμα… Ότι μπορεί αυτοί να τρομάξουν απ’ την εξέγερση του λαού ή εξαιτίας σου – Αν τότε προσπαθήσουν να το σκάσουν; – Τα ποντίκια εγκαταλείπουν πρώτα το καράβι που βουλιάζει!… Μπορεί να θελήσουν να εισπράξουν όσα χρήματα μπορούν και να ζητήσουν άσυλο στο εξωτερικό! Φυλάξου, άμοιρη, από τα φίδια, έχεις χαθεί κι εσύ!... Αλίμονο! – Αααχ!... (Ψυχορραγεί. Πιάνει το λαιμό του ασφυκτιώντας. Φωνάζει για να επιβεβαιώσει απεγνωσμένα την ύπαρξη της φωνής του. Αυτή βγαίνει βρώμικη, με μια τελευταία δύναμη, αντηχεί στον Πύργο.) Άτιμε, Μπιλ! – Απ’ την κόλαση θα `ρθω για να σε βρω! Κανείς δεν τα βάζει μαζί μου, ακούς;!
(Κοιτάζει με διεσταλμένα μάτια τη γυναίκα του, δεν τη γνωρίζει πια. Για κάποια ώρα επικρατεί βουβαμάρα. Μπαίνουν τρέχοντας απ’ την αριστερή πόρτα ο Μπιλ κι η Άνι. Ακολουθεί κι η αιχμάλωτη.)
ΜΠΙΛ Τι φωνές ήταν αυτές;!
ΣΙΛΒΙΑ Που ήσουν; – Εδώ δίπλα;!
ΜΠΙΛ Τι σημασία έχει;! – Ακούστηκαν οι φωνές του ως την άλλη άκρη του Πύργου!
ΣΙΛΒΙΑ Έτσι είναι οι φωνές ενός ετοιμοθάνατου!
ΜΠΙΛ Τι πράμα;!
ΑΝΙ Αλίμονο!...
ΜΠΙΛ (Κοιτάζει τον νεκρό.) Φριχτό!...
ΣΙΛΒΙΑ Πιο φριχτό είναι για μένα! Τον πρόδωσε η αδύναμη καρδιά του. Ο θάνατος τον προειδοποίησε νωρίτερα αλλά κι εγώ κι αυτός υποτιμήσαμε τα σημάδια του – Μπήκα κι εγώ όταν άκουσα τις φωνές του! Δυστυχώς, έφτασα αργά!
ΜΠΙΛ Εγώ ανησυχώ όμως για κάτι άλλο… Μήπως έχεις να με κατηγορήσεις εσύ για κάτι;!
(Η Άνι τους κοιτάζει αμήχανα.)
ΣΙΛΒΙΑ Γιατί;!
ΜΠΙΛ Φαντάζομαι πως θα ξέρεις καλύτερα! Αλήθεια, τι εννοούσε με τις φωνές του;!
ΣΙΛΒΙΑ Αναφέρεσαι στα τελευταία λόγια του;… Όταν πρόκειται για ένα όνειρο στο κατώφλι μεταξύ ζωής και θανάτου οι αισθήσεις οξύνονται παράλογα και είναι φυσικό να παραφέρεται κανείς… Το μυαλό όλων μας υποφέρει, πόσο μάλλον ενός ετοιμοθάνατου. Θεώρησε επαρκή τη δική μου μετάνοια αν τα λόγια του σου έφεραν κάποια στενοχώρια και δέξου γι’ αυτό τη συγνώμη μου!
ΜΠΙΛ Μόνο αυτό;! – Να το πιστέψω έτσι απλά;!
ΣΙΛΒΙΑ Δεν αρκεί;!... Με συγχωρείτε, αλλά η σκέψη μου θα ήθελε να συγκεντρωθεί αποκλειστικά τώρα στο θάνατό του!
ΜΠΙΛ Πριν απ’ αυτό κάτι άλλο – Πες μου: δεν άφησε τίποτα χαρτιά για μένα; Ένα γράμμα – και κάτι φωτογραφίες… Ξέρεις, θα μου φανέρωνε το συντάκτη του – Οι φωτογραφίες με εκθέτουν ανεπανόρθωτα και γι’ αυτό δε μπορώ να τ’ αναβάλλω…
ΑΝΙ Για τι φωτογραφίες λες, Μπιλ;!
ΜΠΙΛ Τι θες κι ανακατεύεσαι εσύ;! Δείχνουν αυτές έναν Κέρι κι έναν Άντερσον και γι’ αυτό δεν πρέπει ποτέ να δουν το φως της δημοσιότητας –
ΣΙΛΒΙΑ Πως να σε βοηθήσω; – Γιατί δεν τον ψάχνεις εσύ καλύτερα;!
(Ο Μπιλ ανταποκρίνεται με ανακούφιση, πηγαίνει στον νεκρό κι αρχίζει να τον ψάχνει.)
ΑΝΙ Μπιλ! Αυτό ξέρεις –
ΜΠΙΛ Παράτα με επιτέλους! Τόσο περίεργο σου φαίνεται;! Πες τε ότι τον ετοιμάζουμε! Μπορούμε κάλλιστα να φροντίζουμε για τους ζωντανούς ενόσω φροντίζουμε και για τους νεκρούς! Όμως θα μπορούσε αυτός να μας διευκολύνει περισσότερο… (Απελπίζεται. Στη Σίλβια.) Σίγουρα δεν άφησε καμιά παραγγελία για μένα;! Αν υπάρχει διαβίβασέ τη μου αμέσως!
ΣΙΛΒΙΑ Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάς! Μα γιατί δε μου το φανερώνεις εσύ απευθείας;! Σ’ ενόχλησαν τόσο τα λόγια του;! Μα πως μπορεί να σκιάσουν τις σχέσεις μας αυτά τα λόγια που μοιάζουν να έρχονται ήδη από πολύ μακριά, από τον άλλο κόσμο εν προκειμένω; Κι άλλοτε μιλούσε στον ύπνο του ή στο ξύπνιο του με παρόμοιο τρόπο για σένα αλλά αυτό δε μας εμπόδισε καθόλου να κάνουμε παρέα ή να συνεννοούμαστε! Δε νομίζεις πως πρέπει να κάνουμε το ίδιο τώρα;!
ΜΠΙΛ Πολύ καλά! Παστρικές λύσεις!... (Στην Άνι και στην αιχμάλωτη.) Αφήστε μας εσείς!
ΑΝΙ Να σας αφήσουμε; Μια γυναίκα με περιουσία είναι επικίνδυνη για να ξελογιάσει έναν άντρα. – Είμαι κι εγώ στο παιχνίδι, μη το ξεχνάτε!
ΜΠΙΛ Άνι!...
ΑΝΙ Μην πεις κουβέντα παραπάνω, γιατί πρόσεξε! – Στο ξεκαθαρίζω απ’ την αρχή, δε μ’ ενδιαφέρει καθόλου η περιουσία που αφήνει αυτός ο άνθρωπος!
ΜΠΙΛ Ε;!...
ΑΝΙ Δεν καταλαβαίνεις;! Τότε παρ’ το απόφαση πως τις βαρέθηκα τις συνεννοήσεις σας! Και τα σούρτα- φέτα με την κόρη της από `δω και πέρα κομμένα! Μια πλούσια νύφη πάντα –
ΣΙΛΒΙΑ Πως;! – Ενδιαφέρεται;
ΜΠΙΛ (Στην Άνι.) Μα είσαι εντελώς τρελή;! Ηλίθιες γυναίκες! – Μόνο για ανόητα αισθήματα είστε πλασμένες! Μόνο για να μπερδεύεστε στα πόδια μας! –
ΑΝΙ Καλύτερα να φεύγουμε!
ΣΙΛΒΙΑ (Ανήσυχη.) Σας παρακαλώ! Θα ήθελα κάποιους συμπαραστάτες στο πένθος μου – κάποιους να έμεναν τώρα δίπλα μου!
ΜΠΙΛ (Στη γυναίκα του.) Δεν το βλέπεις, ανόητη, πως είμαστε εγκλωβισμένοι εδώ;! Είναι βέβαιο πως θα κοιμηθούμε απόψε μ’ αυτόν το νεκρό!... Τα πράγματα έχουν αγριέψει, ο στρατός μάχεται στους δρόμους, οι συγκρούσεις γενικεύτηκαν. – Αφού δεν υπάρχει άλλη λύση – καλώς! θα μείνουμε! Μα μην αναφέρετε τίποτα γι’ αυτόν! Ας κατακαθίσουν λίγο τα πράγματα, μην στραφεί η προσοχή ανθρώπων που δεν πρέπει πάνω μας. Πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις να δείχνουμε προφύλαξη… Σίλβια, ξέρεις, θα ήταν καλύτερο να τον θρηνήσουμε βουβά!... Νομίζω αυτό δεν ακυρώνει τον πόνο μας. Αργότερα άλλωστε θα του αποδώσουμε όλες τις τιμές που του αξίζουν!
ΣΙΛΒΙΑ Συμφωνώ μαζί σου!
ΜΠΙΛ Θα σε συμβούλευα ακόμα να μην τηλεφωνήσεις ούτε στην κόρη σου!
ΣΙΛΒΙΑ Γιατί;! – Μάλιστα! – Αν δεν ανοίξουμε το στόμα μας εμείς δεν πρόκειται να μαθευτεί κάτι – (Κοιτάζονται μεταξύ τους μ’ ένα ύφος μυστικής συνενοχής. Ταυτόχρονα δεν είναι βέβαιοι αν αυτό που κάνουν δεν είναι μόνο κάτι επίπλαστο ή αβέβαιο ως προς τα αποτελέσματά του.) Άνι, βοήθησέ με εσύ τουλάχιστον να τον τακτοποιήσουμε ευπρεπέστερα.
(Προσπαθούν να τον μετακινήσουν, δυσκολεύονται, ο Μπιλ τον πιάνει απ’ το πόδι και τον τραβολογά. Ρίχνουν από πάνω του το σεντόνι, μόνο το πρόσωπό του μένει ακάλυπτο. Η αιχμάλωτη τους παρακολουθεί. Ο Μπιλ την προσέχει κι αυτός σαν να κάνει τη σκέψη πως δε θα ήταν άσχημο να πάει μαζί της για μια ακόμη φορά.)
ΜΠΙΛ Ας αφήσουμε τη Σίλβια μόνη της!
ΣΙΛΒΙΑ (Στην αιχμάλωτη.) Μείνε μαζί μου εσύ!
(Ο Μπιλ κι η Άνι βγαίνουν από δεξιά με βαριά βήματα. Ο καθένας κουβαλά τις σκέψεις του.)
ΣΙΛΒΙΑ (Στην αιχμάλωτη.) Κοίταξε αν κρυφακούν! (Η αιχμάλωτη μισανοίγει την πόρτα, κάνει ένα νεύμα που υποδηλώνει: όλα εντάξει.) Καλή μου, πρέπει να σου τα πω όλα! Το σχέδιό μας συνάντησε, απρόσμενα, νέα εμπόδια! Βρίσκομαι σε απόγνωση – αλήθεια! – όμως σ’ εσένα οφείλω να τα εμπιστεύομαι όλα! Δεν έπρεπε να τον σκοτώναμε! Όχι τώρα τουλάχιστον! – Βιάστηκε αυτός και τα έγραψε όλα στην κόρη μου για να μου στερήσει την απόλαυση του θανάτου του! Καταλαβαίνεις; Σκοτώσαμε για ν’ απολαύσουν άλλοι τον κόπο μας – Ποιοι;! – Ω! Αυτή η σκύλα η κόρη μου! – Αυτή που τα `χε φτιάξει με τον βουλευτή τον Άντερσον για να μας τα πάρει όλα! – Μα πως μπορούσα να φανταστώ το πιο απίθανο πράγμα;! Δεν είχα ούτε ένα σημάδι ότι αναθρέφω ένα τέτοιο πρόστυχο πλάσμα στον κόρφο μου – Καταλαβαίνεις;!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Ναι.
ΣΙΛΒΙΑ Νομίζαμε πως αυτή η κατάσταση θα μας εξυπηρετεί αλλά τώρα μας εμποδίζει αυτός περισσότερο ως νεκρός! Ποια λύση σκέφτεσαι;! Έχεις διαβάσει μήπως κάποιο σχετικό έργο;… Τα πάντα αλλάζουν τόσο γρήγορα που καθετί πεθαίνει την ώρα που γεννιέται – Πιστεύω πως το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τ’ αφήσουμε μισοτελειωμένα!… Αφού τα χρήματα βρίσκονται μες στην οικογένεια πρέπει λογικά να εξολοθρεύσω αυτήν... Όμως περίεργο, τη φοβάμαι… Νομίζω πως καθόλου δεν την ξέρω αν και την ανέθρεφα τόσα χρόνια με τα ίδια μου τα χέρια! –
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Άνοιξε δρόμο. Εγώ είμαι καλή στο ν’ ακολουθώ!
ΣΙΛΒΙΑ Αλήθεια;!… Όμως κι εγώ ίσως να τόλμησα παραπάνω εξαιτίας σου, μη σου διαφεύγει... Εν πάσει περιπτώσει, ποιο τέλος σκέφτεσαι για όλα αυτά;! Ίσως αν έρθω σε διακανονισμό μαζί του με τα στοιχεία που έχω στα χέρια μου… Αν όμως πριν απ’ αυτό το σκάσουν;! Αλίμονο, τότε η εκδίκησή μου θα ψάχνει μάταια το στόχο της, θα μας κόψουν τα χέρια και τα πόδια αφού ούτε να τους αγγίξουμε θα μπορούμε, ούτε ν’ ακολουθήσουμε τα ίχνη τους. Μπορεί, αλήθεια, να `ναι φοβισμένος απ’ τις απειλές που έκρυβαν τα λόγια του νεκρού και να σκέφτεται να κάνει κάτι τέτοιο – γι’ αυτό να ζητά μόνο να κερδίσει χρόνο! Μα πώς θα τον εμποδίσω; Δύσκολο μου φαίνεται!... Μόνο αν εξακριβώσουμε τις προθέσεις του, μόνο τότε μπορούμε να διαπραγματευθούμε μαζί του. – Μόνο εσύ μπορείς να τον πλευρίσεις, εμένα δε μ’ εμπιστεύεται! Βάλε σ’ ενέργεια όλη τη γοητεία σου, κάνε τον να σε ερωτευθεί… Όπως πασχίζει να κρυφτεί από μένα θα προδοθεί ανυποψίαστος σε σένα – Πως σου φαίνεται;! Σκέφτομαι πως η τέχνη του θεάτρου θα σε βοηθήσει σ’ αυτό – Μ’ αυτήν θα τον κάνεις όργανό σου – Δεν ανησυχώ μήπως χάσεις το στόχο σου, τα αντρικά βέλη είναι πολύ ανίσχυρα για σένα. Τίποτα δε σβήνει το ανόσιο πάθος στο οποίο είσαι ταγμένη! Αλίμονο, πως μου έχεις ανάψει το αίμα έτσι;! Πως γίνεται να το νιώθω τόσο έντονα αυτό; Η δύναμή σου πρέπει να είναι ακατανίκητη αφού αφέθηκα κι εγώ που ερωτεύομαι τόσο δύσκολα… Σ’ όλους έχεις τη δύναμη να ξυπνήσεις παρόμοια αισθήματα – άρα και σ’ αυτόν!... Εσύ είσαι πιο όμορφη απ’ την κόρη μου, θα την εκτοπίσεις! Η γοητεία μιας γυναίκας διαρκεί μέχρι μια άλλη να την ξεπεράσει… Μα εύχομαι να τιμωρηθεί μ’ αυτό τον τρόπο η τσούλα! – Που έπρεπε να τη σκότωνα πριν τη γεννούσα! Μα θα μου το πληρώσει αυτή, όπως κι όλοι τους, όλους θα τους κάψω, τ’ ορκίζομαι!... (Καθώς μιλά πιάνει τον νεκρό απ’ τα μαλλιά.) Κι εσύ θα μου το πληρώσεις! (Τραντάζει το κεφάλι του.) Μ’ έβαλες εκδικητή σου, όμως δεν ξέρεις πως εγώ λειτουργώ για λογαριασμό μου! Κι αν δεν έχεις ακόμα δει την εκδίκησή μου είναι επειδή παραφυλάω να δω προς τα πού φυσάει ο άνεμος ώστε ν’ αποφασίσω την καλύτερη… Το μυαλό μου μες στην αδράνεια και στην απελπισία του κατεβάζει τόσες καινούριες ιδέες που η μια φυσάει προς τα `δω κι η άλλη προς τα `κει και με έχουν δέσει χειροπόδαρα... (Συνταράζεται άξαφνα.) Όμως εσύ μ’ αγαπάς; (Τυλίγει τα χέρια της γύρω της φοβισμένη.) Πες μου μια κουβέντα!... Ω! Αν δεν τα καταφέρουμε τώρα να ξέρεις πως μας περιμένει η πιο ελεεινή φτώχεια. Μα δε θα `ναι καθόλου σαν αυτή που έζησες… Γιατί εσύ θα ξέρεις πως έχασες απείρως περισσότερα που θα σου ματώνουν την καρδιά για πάντα!...
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (Την καθησυχάζει.) Μην ανησυχείς! Είμαι βέβαιη ότι με ποθεί. – Και πως τον έχω στο χέρι!
ΣΙΛΒΙΑ Τότε εγώ πηγαίνω να τηλεφωνήσω στην κόρη μου! Ίσως να τα ξέρει όλα βέβαια… Πρέπει όμως να βρω και τον συμβολαιογράφο!… Εμπρός, τράβα! Κι αν κάποια νεότερη σκέψη με παρασύρει με την ορμή της θα τη βάλω σ’ εφαρμογή! Ο χρόνος είναι λίγος και σ’ αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται κάποτε να προχωράμε στα τυφλά!
(Βγαίνει από αριστερά. Η αιχμάλωτη στέκεται στο κέντρο της σκηνής, το βλέμμα της παγωμένο, γυρνάει στο κοινό, σαν να κοιτάζει αυτό μέσα απ’ όλους και να χάνεται. Πλησιάζει τον νεκρό, τον αδράχνει απ’ τα μαλλιά, ανασηκώνει το κεφάλι του και το περιεργάζεται. Μετά το αφήνει να πέσει στο μαξιλάρι τρυφερά. Μπαίνει ο Μπιλ φουριόζος από τη δεξιά πόρτα. Ανάβει πάλι το φως στο μέσα δωμάτιο σαν φαναράκι όπως την προηγούμενη φορά. Ο Μπιλ κάτι ψάχνει. Η αιχμάλωτη τον παρακολουθεί προσεχτικά.)
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Θες βοήθεια;! –
ΜΠΙΛ Ψάχνω κάτι κλειδιά.
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Κλειδιά;!
ΜΠΙΛ Του αυτοκινήτου μου. – Α, ευτυχώς! Εδώ είναι!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Φεύγεις;!
ΜΠΙΛ Σου φαίνεται περίεργο; Τι άλλο θες να κάνω;! Αν κάτσω λίγο ακόμα εδώ μπορεί να καταντήσω σαν αυτόν!
(Εμφανίζεται μες στο φωτισμένο δωμάτιο η Άνι. Πλησιάζει στην πόρτα. Ακούει τις φωνές τους απ’ έξω και κοντοστέκεται. Σκύβει με προφύλαξη, κοιτάζει απ’ την κλειδαρότρυπα. Βλέπουμε τη θαμπή φιγούρα της πίσω απ’ την πόρτα. Στήνει αυτί κι ακούει.)
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Τι μας περιμένει;! Χαθήκαμε! Στην τηλεόραση λένε ότι σκοτώνεται κόσμος!
ΜΠΙΛ Εσένα δε σ’ αγγίζουν όλα αυτά!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Φοβάμαι όμως!
ΜΠΙΛ Ώχου!...
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (Πέφτει γονατιστή στα πόδια του. Τον κοιτάζει μ’ ένα παθιασμένο βλέμμα.) Σε παρακαλώ! Πες μου, τι μας περιμένει;!
ΜΠΙΛ Το χειρότερο! Παράτα με!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Βοήθησέ με!...
ΜΠΙΛ Να σε βοηθήσω;! Δε νομίζω πως μπορώ να το κάνω! Δε νιώθω καθόλου ασφαλής εδώ για να σπαταλώ το χρόνο μου μαζί σου! Ο λόγος: γιατί τώρα φοβάμαι το καθετί! Ακόμα κι αυτόν! Που ξέρεις, μπορεί να ζωντανέψει! Γιατί ξέσπασε προηγουμένως έτσι βρίζοντας; Επειδή ένιωθε προσβεβλημένος;! Αν περνούσε απ’ το χέρι του θα μας έδενε σίγουρα και τους δυο γυμνούς και θα μας περιέφερε παντού για να μας εξευτελίσει! Όχι εμάς τους δυο! – Δεν έχει σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι ότι πρόλαβε και μ’ ενοχοποίησε το κάθαρμα! Απ’ το μυαλό ενός ετοιμοθάνατου περνούν τα πιο στοιχειώδη και δεν παρέλειψε να σκεφτεί με ποιον τρόπο θα μ’ εξολοθρεύσει! Γλίτωσε απ’ τους μπελάδες του, όχι εγώ όμως απ’ τους δικούς μου! Η διαθήκη του σίγουρα δε θα τον ικανοποιούσε αλλά θα πρόφτασε ν’ αφήσει στη γυναίκα του μια καλύτερη για μένα! Δεν τους εμπιστεύθηκα ποτέ και το ίδιο ακριβώς θα κάνω και τώρα! Με τρόμαξε ο τρόπος της νωρίτερα! Πως μπορεί να μένει ασυγκίνητη όταν ξέρει τι έκανα στην κόρη της; Δεν έχω ξαναδεί πιο αφύσικη συμπεριφορά! Εγώ γιατί δείχνω το φόβο μου όταν με ξεπερνάει; Κι εσύ γιατί προσέπεσες στα πόδια μου νωρίτερα;… Όμως αυτή δεν είναι σαν εμάς! – Αλίμονο! Όταν βλέπω έναν άνθρωπο να είναι τόσο λογικός και ψυχρός είμαι βέβαιος πως κάτι κρύβει στο μυαλό του! Όλο το φέρσιμο στους αδίσταχτους χαρακτήρες είναι προσποιητό! Φοράει μια μάσκα για να μη βλέπω ποιο είναι το πραγματικό της πρόσωπο – Μα όσο κι αν θέλει να μου ρίξει στάχτη στα μάτια, αυτή είναι στην πραγματικότητα τυφλή! Πως αλλιώς;! Δεν καταλαβαίνει πως αν δεν υποχωρήσουμε τώρα θα καταστραφούμε κι οι δυο μας;! Με τον άντρα της ήμασταν μπλεγμένοι από κοινού σε σκάνδαλα κι αν ανοίξω το στόμα μου δε θα εισπράξει το ελάχιστο από την περιουσία του! Όμως δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη στιγμή απ’ όταν έχει σπάσει κάθε φράγμα που συγκρατεί τη λογική στον άνθρωπο! –
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Μα δεν υπάρχει περίπτωση να θέλει να συμβιβαστεί;!
ΜΠΙΛ Αποκλείεται! Το μυαλό του καθενός έχει φτιαχτεί με τον τρόπο του. Νομίζεις πως μπορείς να συνεννοηθείς μ’ έναν τρελό; Μόνο με τον άντρα της θα μπορούσα ίσως, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να υποστώ τους χειρότερους εξευτελισμούς! Αυτός είχε κάποια λογική που του χρειάστηκε για να κερδίσει το χρήμα του. Όμως αυτή είναι το ακριβώς αντίθετο, ποτέ δεν κέρδισε κάτι από μόνη της, γι’ αυτό μόνο επιθυμίες ουτοπικές υπάρχουν στο μυαλό της. Έζησε τόσο καιρό άπληστα με το νου της τη χαρά του μελλοντικού της πλούτου, που τώρα δε θα θελήσει με κανέναν τρόπο να συμβιβαστεί. Και την κόρη της θα έβγαζε απ’ τη μέση αν σκεφτόταν να διεκδικήσει μερίδιο απ’ την περιουσία τους. – Κι αν ακόμα τα έπαιρνε τελικά όμως όλα η ίδια θα την κυρίευε τέτοια αλαζονεία, ώστε θα φερόταν στην κόρη της τόσο τυραννικά σαν να μην ήταν καν δικό της παιδί! Ω, δεν ξέρεις την κακία που κρύβει αυτή μες στο μυαλό της!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Μα μπορεί να είναι αλήθεια όλα αυτά;!
ΜΠΙΛ Όπως με βλέπεις και σε βλέπω! Αυτή μόνο στον άντρα της θα δεχόταν να υποταχθεί. Αφού αυτός απέτυχε να την ελέγξει λογαριάζει τώρα να υποτάξει η ίδια όλους τους άλλους! Κι αν πάντα έδινε την εντύπωση ότι προσπερνούσε όλες τις προσβολές χωρίς να τις αισθάνεται – ήταν ανάξιες τάχα για την ανώτερη φύση της! – την ώρα που οι άλλοι τις δέχονταν αδιαμαρτύρητα – στην πραγματικότητα έχει υποστεί αρκετές κι έχει γίνει γι’ αυτό ευερέθιστη! Για τον ίδιο λόγο κάθε συμφωνία που δεν την προκαθορίζει η ίδια τώρα τη νιώθει σαν προδοσία!... Μπορεί να δίνει την εντύπωση της ελευθερίας όμως ούτε κι αυτόν τον έρωτα, σε διαβεβαιώ, δεν απόλαυσε ποτέ, είναι τόσο δοσμένη και κλειστή στα σχέδιά της που κι αυτόν ακόμα τον έρωτα τον περιφρονεί!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Μα είσαι σίγουρος;!
ΜΠΙΛ Σίγουρος δε μπορεί να `σαι ποτέ! Αλλά δε θα κάτσω γι’ αυτό το λόγο ν’ αφήσω τη φωτιά να με πλησιάσει! Αν αυτή έχει φουντώσει καλύτερα φύγε, δεν έχει νόημα να κάτσεις να παλέψεις μαζί της! Εμένα πόσες φορές με στρίμωξαν σαν το θηρίο κι ήθελαν να με πιάσουν με τον πιο επιδεικτικό τρόπο αλλά εγώ δεν κάθισα να τους περιμένω, τους την έσκασα! – Μα όπως είμαστε δυστυχώς κλεισμένοι σ’ αυτόν τον Πύργο δε νιώθουμε τίποτ’ άλλο πέρα απ’ τα πάθη που κυκλοφορούν εδώ, έτσι δεν καταλαβαίνουμε από πού θα μας έρθει το κακό! Μόνο αν πέσουν αυτά τα τείχη θα το δούμε! – Τώρα ο κίνδυνος όμως είναι διπλός: γιατί εδώ λυσσομανά η δικιά της έχθρα κι έξω των άλλων! Εξάλλου δε θα ήμουν τόσο ανυπόμονος να φύγω αν δεν πίστευα ότι κάτι έχει κάνει ήδη… Η γυναίκα μου μου που είπε πως αυτός ο αγγελιοφόρος βρίσκεται σε επαφή με τους επαναστάτες. Ποιος ξέρει τι τους έχει πει ήδη και τι θα μας καταλογίσουν; Δε θέλω να με βρουν μ’ αυτόν το νεκρό που με δίκασε τόσες φορές… Ένας θάνατος έχει διατυπώσεις, γίνονται έρευνες… Αυτοί μπορεί να υποψιαστούν οτιδήποτε! Μπορεί να μπουν στον πειρασμό να με δικάσουν ξανά… Ποιος μου λέει ότι δεν τους έχει τηλεφωνήσει ήδη μες στην απόγνωσή της;! Όταν κανείς κινδυνεύει κάνει πράγματα που αντί να τον γλιτώσουν τον ρίχνουν σε μεγαλύτερη συμφορά! – Το μυαλό της είναι αχαλίνωτο και δεν προφταίνω καθόλου να το λογικέψω, πίστεψέ με!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Είπες τηλεφώνημα; Νομίζω πως έκανε πράγματι ένα…
ΜΠΙΛ Τότε τι άλλο μου χρειάζεται για να πειστώ;! Φεύγω χωρίς δεύτερη σκέψη απ’ αυτόν τον Πύργο των θηρίων! Κι εσύ κινδυνεύεις αν μείνεις! Δε βλέπεις τα δίχτυα που είναι έτοιμα να μας τυλίξουν από παντού;!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ (Τον κοιτάζει ικετευτικά, μ’ έναν αισθησιασμό που θαρρείς υπερτονίζεται από την απόγνωσή της.) Σε παρακαλώ, πάρε με κοντά σου! – Κι εγώ θα σε υπηρετώ!
ΜΠΙΛ (Διστάζει αλλά δε μπορεί ν’ αντισταθεί.) Πως μπορώ να νιώθω αυτήν τη ώρα κάτι τέτοιο;! – Όμως γιατί όχι;! Όταν το σπίτι σου καίγεται θες ν’ αρπάξεις κάτι πολύτιμο για να το σώσεις απ’ τη φωτιά! – Ποιος θα σε προστατέψει, μικρούλα μου, εσένα;! Πες μου: είσαι μόνο δεκαεννιά χρονών; – Θα σε πάρω μαζί μου!
ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ Η γυναίκα σου δε θα μας αφήσει!
ΜΠΙΛ Η γυναίκα μου;! Ποιος νοιάζεται γι’ αυτήν την παλιόγρια;! Αυτή νομίζει πως με τα λεφτά της θα με κουμαντάρει συνέχεια!... Αν γίνουν όλα όπως τα προσδοκώ τότε θα έχω πολύ περισσότερα απ’ τα δικά της. Όλοι τους νομίζουν πως είναι έξυπνοι μα είναι τόσο ηλίθιοι, θεέ μου! Η γυναίκα μου βέβαια έχει και κάτι που ξεχωρίζει επάνω της – πέρα από ηλίθια είναι η ασχημότερη κι η απωθητικότερη απ’ όλους! Ακόμα κι η τρελή η Σίλβια είναι ομορφότερη απ’ τη γυναίκα μου! Κι αυτή ηλίθια βέβαια – όπως κι αυτός! (Γυρνά προς τον νεκρό) Καλά έκανα και πήγαινα με την κόρη τους! Εσύ όμως (στην αιχμάλωτη) δε μοιάζεις καθόλου με όλους τους άλλους! Μου έχεις φέρει πυρετό! (Η φιγούρα στο δωμάτιο δεξιά κινείται βραχυκυκλωμένη. Υψώνει τα χέρια της πάνω απ’ το κεφάλι της σαν να υποκύπτει σε κάτι τελετουργικό, αδράχνει στη συνέχεια με τα χέρια της το κεφάλι της, προχωρεί αργά, παρακινημένη από κάτι ισχυρό προς την πόρτα.) Πρόσεξε, στις δώδεκα τα μεσάνυχτα θα φύγουμε απ’ το αεροδρόμιο! Έχω κλείσει ήδη τα εισιτήρια! Θα κάνεις ότι δε με γνωρίζεις μέχρι να σου πω! – Πάρε για την ώρα αυτά τα χρήματα, μπορεί να σου χρειαστούν!
(Κάνει να φύγει προς τ’ αριστερά, γυρνά και τη φιλά με πάθος. Σβήνει το φως στο μέσα δωμάτιο, η πόρτα ανοίγει και μπαίνει η Άνι, αντικρίζει τον Μπιλ την ώρα που αυτός ετοιμάζεται να βγει ξανά.)
ΑΝΙ Μπιλ!...
ΜΠΙΛ Ε; – Εσύ;…
ΑΝΙ Θέλω να σου μιλήσω!
ΜΠΙΛ Δεν έχω χρόνο!
ΑΝΙ Τι εννοείς;!
ΜΠΙΛ Αυτό που κατάλαβες! Παράτα με!
(Τραβά την αιχμάλωτη απ’ το χέρι και βγαίνουν απ’ αριστερά. Η Άνι αποσβολωμένη. Καλύπτει με τα χέρια της το πρόσωπό της για να κρύψει τη φρίκη της. Προχωρά στα τυφλά, φτάνει μ’ αυτόν τον τρόπο ως τον καθρέφτη, παραμερίζει τα χέρια της, αντικρίζει το είδωλό της σ’ αυτόν, υποχωρεί με τρόμο. Οδηγείται άθελά της δίπλα στον νεκρό, νιώθει παγιδευμένη, τρέχει στον καναπέ και χώνει το πρόσωπό της ανάμεσα στα μαξιλάρια. Παραμένει έτσι για κάμποσο. Ύστερα τα πετάει μακριά, το πρόσωπό της είναι κρυμμένο ακόμα μέσα στα χέρια της. Ξεσκεπάζει το ένα μάτι της διστακτικά. Κοιτάζει μ’ αυτό τον νεκρό.)
ΑΝΙ Άνι… είσαι νεκρή κι εσύ;! Ω, μόνο η φωτιά τώρα απομένει… Και το μυαλό να πάρει φωτιά τότε!… (Δεν προλαβαίνει ν’ αποσώσει τη σκέψη της, ακούγεται χτύπος στην πόρτα αριστερά, τινάζεται.) Ποιος;!... (Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο τελευταίος αγγελιοφόρος που είδαμε.) Εσύ;! –
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Θα ήθελα τον – (Βλέπει τον δικαστή στο κρεβάτι.) Ω, συγνώμη! –
ΑΝΙ Γι’ αυτόν το λες; Δεν υπάρχει λόγος! – Αυτός δεν ξυπνά!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Ναι;! –
ΑΝΙ Βλάκα, δεν καταλαβαίνεις;! Επειδή είναι νεκρός! (Τον βλέπει αμήχανο.) Μην ανησυχείς, θα τα καταλάβεις όλα σε λίγο – Πες μου: τα ξεφούρνισες όλα σ’ αυτούς;!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Συγγνώμη! –
ΑΝΙ Λέω γι’ αυτούς που ήσουν πριν έρθεις εδώ! –
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Ξέρετε, από στιγμή σε στιγμή μπορεί να φτάσουν εδώ πολιτοφύλακες! Καλύτερα να κάψετε ό,τι δε θέλετε να πέσει στα χέρια τους! Κινδυνεύουμε όλοι!
ΑΝΙ Δε με νοιάζουν καθόλου όλα αυτά, θα με ακούσεις εσύ πρώτος!… Ήρθες εδώ για να βρεις κάποιους, έτσι;… Μα που είναι όλοι τους; Δεν τους βλέπω… Η γυναίκα του δικαστή, ας πούμε… Κι ο άντρας μου όμως λείπει κι αυτός.
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Τον είδα τον άντρα σας που έτρεχε πριν λίγο με την αιχμάλωτη…
ΑΝΙ Αλήθεια; – Το ξέρω αυτό! – Για πού όμως; – Μα που πήγαν αυτοί που όφειλαν να σε προστατέψουν; Αυτό θέλω να μου εξηγήσεις βασικά! Έχω λόγους να υποψιάζομαι τον άντρα μου και την αιχμάλωτη σχετικά… χμ – μ’ αυτό!... (Δείχνει τον νεκρό.) Και τη γυναίκα του φυσικά… Μα αφού δεν είναι κανείς απ’ αυτούς για να μιλήσεις μαζί του, καλύτερα να εμπιστευθείς εμένα!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Μα τι συνέβη;!
ΑΝΙ Τι συνέβη; Ένα έγκλημα!… Κι άλλα έγιναν που δεν τα βλέπεις με την πρώτη ματιά… (Τον βλέπει να κοιτάζει τον νεκρό.) Τώρα σου δείχνω όμως το μοναδικό τρόπο για να σωθείς, ηλίθιε! Αυτός δε μπορεί να κάνει τίποτα για σένα! Αν βέβαια θέλεις να σωθείς... Εγώ μπορώ, αλήθεια, και μόνη μου! – Νομίζεις πως θέλω να σε τρομάξω;! Όχι, μη το λες αυτό – γιατί δεν ξέρεις ό,τι ξέρω! Έχω στοιχεία… Δε μπορείς να φανταστείς τι βρωμιές θα βρουν για όλους αυτούς όταν θα τους πιάσουν… Μάλιστα όλα τα υπόλοιπα στοιχεία θα τα βρουν αν ψάξουν εδώ!... Μα τι νομίζεις εν τοιάυτη περιπτώσει πως θα ήταν σώφρον να κάνεις;! Πρόσεξε, αν δε μπορείς να βρεις εύκολα το συμφέρον σου, τότε σε συμβουλεύω να καταστρέψεις κάποιον άλλον, δώσε το κεφάλι κάποιου άλλου για να γλιτώσεις το δικό σου! – Σίγουρα αυτός είναι ο ασφαλέστερος δρόμος! – Εγώ πάντως αυτό θα κάνω! Γιατί όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο εγώ δε βρώμισα αρκετά σ’ αυτόν το βούρκο ώστε να μη μπορώ να καθαριστώ εύκολα, δεν έχω κάνει τίποτα πέρα από πταίσματα, εξαιτίας των οποίων ευελπιστώ πως θα πέσω κάπως μαλακά στη δικαιοσύνη τους. Ίσως αυτό να έγινε από καθαρή τύχη, επειδή ο άντρας μου ήθελε να βγαίνει πάντα μπροστά – Μοιράστηκα τις νίκες του αλλά δεν είμαι υποχρεωμένη να κάνω το ίδιο και με την καταστροφή του. Για να μην τα πολυλογώ – τι θέλω από σένα! Θέλω να καταστρέψω κάποιους ανθρώπους οι οποίοι μου είχαν τάξει κάτι και το ξέχασαν… Εντάξει, θα έχεις και `συ τα κίνητρά σου για να έρθεις μαζί μου – Βεβαίως!... Πρόσεξε όμως: είμαι μεγαλύτερη σε ηλικία εδώ, πράγμα που μου δίνει μια σχετική πείρα, γι’ αυτό μη γελαστείς πως σ’ έχω ανάγκη τόση ώστε να κρέμομαι από σένα! Το γένος των γυναικών είναι το πιο ανθεκτικό!... Κι αν ο Πύργος αυτός θα γκρεμιστεί εγώ θα μείνω όρθια! – Τι λες για όλα αυτά;!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Μα τι θέλετε από μένα;!
ΑΝΙ Τι θέλω! Σωστά! Αυτό που θέλω είναι να πας να βρεις τώρα αμέσως τους διώκτες μας! Όχι!... Εσύ μην αντιδράς! Ξέρω ότι έχεις επαφές μαζί τους κι ότι το μπορείς! Κι αν τους προσέφερες τις χειρότερες υπηρεσίες, τώρα θα τους τάξεις ένα μεγαλύτερο ψάρι – ο άντρας μου δεν είναι ασήμαντος – ώστε να δουν με συμπάθεια την περίπτωσή σου! Τη δική μου φυσικά θα τη δουν, αφού θα τους τα πω όλα! Ο άντρας μου φεύγει στις δώδεκα τα μεσάνυχτα απ’ το αεροδρόμιο! Πήγαινε και ειδοποίησέ τους για να τον πιάσουν μ’ αυτήν την πόρνη, να καταλάβουν μια και καλή τι σόι είναι ο άντρας μου! – Θα το κάνεις λοιπόν;!
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Θα το κάνω!...
ΑΝΙ Τότε, σαν επιστρέψεις, θα σε ανταμείψω πλουσιοπάροχα! Θα σου δώσω όσα χρήματα θέλεις! Μα όχι από τώρα – Θα σου τα πάρουν αν τα βρουν πάνω σου... Άκου, έχεις κάθε λόγο να μ’ εμπιστεύεσαι… Γιατί πέρα απ’ αυτό – Ήθελα να στο εξομολογηθώ και νωρίτερα… Πιστεύεις, στην ηλικία μου δεν ταιριάζει ένας εραστής; (Τον πιάνει και του δίνει ένα ρουφηχτό φιλί στο στόμα. Αυτός προσπαθεί να ξεφύγει απ’ το ορμητικό φλερτάρισμά της.) Ξέρεις… Νομίζω, πως σ’ αγαπώ! (Επιτακτικά αμέσως.) Φτάνει! Βιάσου! Η ώρα πήγε ήδη εννιά και θα μας ξεφύγει!
(Στρέφει το βλέμμα της αλλού σαν να θέλει να τελειώνει μ’ αυτό. Ύστερα κοιτάζει απλανώς προς το κοινό, θαρρείς κάτι σπασμένο μέσα της. Ο αγγελιοφόρος τρέχει προς τ’ αριστερά σαν κυνηγημένος, σκοντάφτει άθελά του πάνω στο κρεβάτι του νεκρού. Κοιτάζει γύρω του έντρομος, ανασηκώνεται κι εξαφανίζεται. Η Άνι ανάβει τσιγάρο, το καπνίζει αργά, χωρίς να βιάζεται. Παρακολουθεί τον καπνό που ανεβαίνει στριφογυριστός. Ακίνητη ωσότου καίγεται όλο το τσιγάρο. Μεγάλη αναταραχή απ’ έξω. Ανοίγουν οι πόρτες και από τις δύο πλευρές, μπαίνουν μέσα άντρες ντυμένοι με στρατιωτικές στολές, με γενειάδες και τουφέκια στα χέρια. Ένας φέρνει μέσα τη Σίλβια. Από πίσω ο ίδιος, προηγούμενος αγγελιοφόρος.)
ΣΙΛΒΙΑ Αφήστε με, ανόητοι! Αφήστε με, σας λέω!
(Η Άνι συνεννοείται με αγωνία με το βλέμμα της με τον αγγελιοφόρο, εκείνος την πλησιάζει όσο του επιτρέπουν.)
ΑΓΓΕΛΙΟΦ. 2 Τους έπιασαν μαζί! Στο αεροδρόμιο! – Φαντάζομαι, θα είστε ικανοποιημένη! –
(Η Άνι σφίγγει τα χείλη της, η έκφρασή της σκληρή, παγωμένη.)
ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ Ο νεκρός είναι εδώ. Ο δικαστής Κέρι! – Κοιτάξτε!
ΣΙΛΒΙΑ Ο άντρας μου είναι, ηλίθιοι! Είχε την καρδιά του!
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ Ησυχία όλοι σας!... (Προφέρει δυνατά και καθαρά τα ακόλουθα.) Εν ονόματι της επαναστατικής κατάστασης που έχει κηρύξει ο λαός μας οι ένοικοι αυτού του Πύργου συλλαμβάνεστε όλοι. Κατηγορείστε για σοβαρά εγκλήματα κατά του λαού. Θα σας δοθεί η δυνατότητα να ορίσετε τους δικηγόρους σας και να υπερασπιστείτε τους εαυτούς σας κατά την εκδίκαση των υποθέσεών σας με βάση τις διατάξεις της επαναστατικής νομοθεσίας. – Τώρα ακολουθείστε με! (Στον άλλον άντρα.) Φύλαξε εσύ εδώ!
(Βγαίνουν με τους κρατούμενους. Βήματα στις σκάλες. Ο άντρας στέκεται σοβαρός σε στάση προσοχής, σαν να υπακούει σε μια ανώτερη αποστολή εντός του. Για μια στιγμή κοιτάζει το κοινό. Ακούγεται από μέσα ένα επαναστατικό εμβατήριο. Η Διεθνής; Πέφτει η αυλαία.)
ΤΕΛΟΣ
